La Souterraine

We volgen tot Perigueux een andere route dan we hadden gepland. De GR maakt allerlei omwegen, wel mooi maar schiet af en toe niet op. Er is ook een andere route, die volgt meer de oude routes van vroeger. Gaat wel meer over kleine weggetjes, dus meer asfalt. Beide routes doen wel dezelfde plaatsen aan. Van La Châtre naar Perigueux is de route die we nu volgen, zo'n 100 kilometer korter. Enig nadeel is dat de markering niet overal even goed is, dus soms komen er toch nog wel wat kilometers bij.
Een kort overzicht van de afgelopen dagen.

Woensdag 29 augustus: van La Châtre naar Cluis, 27 km.
Het is even na 12 uur, we zijn in Neuvy-Saint-Sépulchre en bekijken de kerk daar die is gebouwd naar het model van de Heilige Grafkerk in Jeruzalem. Mooi. Er zit een andere pelgrim in de kerk, we spreken hem niet. We lopen verder, een fietser komt ons achterop. Een vrouw, zeker 70 jaar, op de fiets naar Santiago de Compostella. Na een kort gesprekje fietst ze verder. Dan zien we ook ineens Martin en Franziska lopen, die nemen hier een uitgebreide rustpauze. Wel bijzonder om binnen enkele minuten vier andere pelgrims te zien.
We zijn bijna in Cluis als er een enorme regenbui losbarst. We hebben geluk, we zijn vlakbij een grote schuur waar we kunnen schuilen. In Cluis slapen we in een refuge, samen met Martin en Franziska. Er is nog een pelgrim, een Fransman, die slaapt ergens anders. Hij is degene in de kerk van Neuvy. We eten met z'n vijven in de refuge, een bar/restaurant is nergens te bekennen. Hennie en Martin zorgen voor een prima maaltijd.

Donderdag 30 augustus: van Cluis naar Eguzon, 28 km.
Het is bewolkt en fris, regenjacks aan want er dreigt regen. Onderweg naar Gargilesse raken we de weg kwijt, geen markering meer te vinden. We vragen een Fransman die toevallig langsrijdt hoe we in Gargilesse kunnen komen, hij legt dat prima uit en uiteindelijke lopen we nauwelijks om. Vanavond horen we dat Martin en Franziska dezelfde weg hebben genomen maar die wisten wat ze deden!
Gargilesse, een leuk plaatsje, alles in het teken van George Sand. Zij heeft veel geschreven in en over deze streek en dat is goed te merken.
We lopen verder langs de Creuse, omhoog en dan weer omlaag. Best pittig. Ook nu weer een flinke regenbui met onweer als we er bijna zijn en ook nu kunnen we weer aardig schuilen.
In Eguzon hebben we een hotelletje geboekt, samen met Martin en Franziska. We eten gezellig samen en wisselen onze adressen uit. Wat een leuk stel!

Vrijdag 31 augustus: van Eguzon naar Saint-Germain-Baupré, 25 km.
We nemen afscheid van Martin en Franziska, zij gaan vandaag weer naar huis. Hun vakantie zit erop. Donkere lucht, regenjack meteen weer aan. Later klaart het trouwens op, we hebben geen regen gezien. Mooie paadjes door bos, pittig klimwerk, best een zware route naar Crozant. Vlak voor Crozant steekt een hert de weg over, hij heeft geluk want net daarvoor passeerden er 2 auto's. We denken in Crozant lekker koffie te drinken, er is echter geen bar te bekennen. Een mooie afdaling naar het dal van de Sedelle en daarna via de weg naar Saint-Germain-Baupré. Nadat we een aantal dagen min of meer vlak hebben gelopen is het nu duidelijk wat meer geaccidenteerd, we komen in de buurt van het Centraal Massief, dat wil zeggen de uitlopers daarvan.
We slapen vannacht in een gite. Het blijkt een huis te zijn dat ongeveer honderd jaar oud is, het lijkt wel een museum. Geweldig om eens in zo'n huis te overnachten. Het dorp is een gehucht, absoluut niets te beleven. Wel een bar/restaurant dat altijd open is voor pelgrims. We krijgen daar vier gangen voorgeschoteld voor een prijs van 12 euro p.p. Dat is dan wel inclusief een fles wijn, water en koffie. Geen menukaart, maar allah. En goed!

Zaterdag 1 september: van Saint-Germain-Baupré naar La Souterraine, 11 km.
Aardige man, onze gastheer. Dat oude huis is van zijn grootouders geweest en nog steeds familiebezit.
Vandaag een korte etappe voor de boeg want we zijn wel weer aan een beetje rust toe. Bovendien is La Souterraine een leuke plaats om wat rond te kijken.
We gaan rond 8 uur op stap en zien vrij snel een andere pelgrim lopen. We halen hem in, het is de Canadees die we hebben gesproken op het station van Sermizelles-Vézelay. Wat een toeval dat we die na 16 dagen weer eens zien. Hij loopt langzaam, we lopen met ons tweeën verder. Opnieuw een mooi landschap. Rond 11 uur zijn we in La Souterraine, we hebben niets gereserveerd. Het is een vrij grote plaats en we lopen naar het Office du Tourisme. Wat blijkt? Er is zondag een wielerwedstrijd en alle hotels en chambre d'hotes zijn bezet! Er is er eentje waar wel plaats is maar daar kunnen we pas vanaf vijf uur terecht. Gelukkig kunnen we daar wel onze rugtassen stallen en dus zonder bepakking de middag doorbrengen. Zojuist hebben we op een terrasje uitgebreid gegeten en nu in de bibliotheek even ons verslag gemaakt. Soms is het leven van een pelgrim nog niet zo beroerd.

Foto's plaatsen lukt hier niet, die houden jullie nog tegoed.
Onze hartelijke groeten uit een zonnig maar soms ook fris Frankrijk.