Nogaro
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
21 September 2012 | Frankrijk, Nogaro
Inmiddels zitten we in Nogaro. We laten de Jacobsroute door Frankrijk nu achter ons en gaan de laatste 100 kilometer op weg naar Lourdes. We denken daar 5 dagen over te doen. Een verslag van de afgelopen dagen.
Woensdag 19 september: van Lavardac naar Mézin, 19 km.
Lekker weer, het zonnetje komt snel tevoorschijn. Mooie wandeling, mooie paden, veel bos. Ook ineens zandpaden zoals je die bij ons in de duinen hebt, dat hebben we hier nog niet eerder gezien. Verder geen bijzonderheden, een rustige dag.
Donderdag 20 september: van Mézin naar Ėauze, 33 km.
Het is koud als we om kwart voor 8 vertrekken. We hebben fleecevest en regenjack aan, dat is voor het eerst. We eindigen overigens gewoon in korte broek en T-shirt.
Het plan is om in Montréal-du-Gers te overnachten, een afstand van zo'n 20 kilometer. Al snel bedenken we dat we wel kunnen doorlopen naar Ėauze, dat wordt dan wel ruim 32 kilometer. We drinken koffie in Fourcès, een heel mooi plaatsje.
Het is 12 uur als we het bord Montréal-du-Gers passeren. Precies op dat moment gaat de sirene, zoals dat bij ons altijd gebeurt op de eerste maandag van de moment. Wat een bijzonder welkom! Eigenlijk wel heel apart want hier eindigt ook de GR654 die tot dit plaatsje loopt. Vanaf nu volgen we een klein stukje van de GR65, de pelgrimsroute van Le Puy-en-Velay naar Saint-Jean-Pied-de-Port.
Even later zitten we op het mooie plein van dit plaatsje, in een mum van tijd zien we zeker 10 mede-pelgrims passeren. Herkenbaar aan de rugtas met schelp. Rond half 2 gaan we weer op pad. Iedereen houdt onderweg even pauze, je komt elkaar dan regelmatig tegen. Zo praten we even met een Duist stel, een Frans stel en een Franse vrouwtje dat we eerder al op het plein hebben gesproken.
We lopen veel langs wijngaarden, het is hier de streek van de Armagnac. De laatste kilometers gaan over een oude spoorlijn, dat is fijn want die is lekker vlak, dus dat schiet goed op. Het is toch ruim 6 uur als we in Nogaro aankomen.
We hebben weer eens een gite geboekt, we slapen op een kamer met een Zwitsers meisje en een Frans vrouwtje. Ook slaapt er nog een Frans stel. Marcel en Pauline, een jong stel, bieden pelgrims deze gelegenheid. Je bent helemaal vrij wat je hiervoor wil betalen, toch wel bijzonder.
's-Avonds eten we met z'n allen aan een grote tafel, Marcel is er ook bij. Voor het eten zingen we Ultrea, het lijflied van de Camino. Eerlijk gezegd kennen we de tekst niet zo goed, maar we zijn niet de enigen. Marcel nodigt ons uit om om 9 uur te komen bidden in hun kapelletje in de tuin. Een tuinhuisje maar het moet gezegd, ze hebben daar een sfeervol iets van gemaakt. Hennie is doodmoe, die gaat vroeg naar bed. Ik ga er wel heen, en eigenlijk is dit heel indrukwekkend. We zingen wat, er volgen wat korte gebedjes en op het eind wordt iedereen uitgenodigd, niet verplicht, in z'n eigen taal ook nog iets te zeggen. Toch een heel bijzonder moment!
Vrijdag 21 september: van Ėauze naar Nogaro, 20 km.
Gezamenlijk ontbijt, even voor half 9 gaan we op pad. Meteen zien we andere pelgrims lopen. Op een gegeven ogenblik lopen er 7 voor ons en 5 achter ons. Een kleine voorbode wat ons in Spanje te wachten staat? In de loop van de dag komen we zeker zo'n 20 man/vrouw tegen. Sommigen alleen, sommigen is groepjes. Sommigen met grote rugtas, sommigen met kleine rugtas. Die laatsten maken dan gebruik van bagagevervoer. Van degenen die we gesproken hebben gaat er maar een enkeling, bijvoorbeeld dat Zwitserse meisje, naar Santiago. De meesten lopen een gedeelte.
Ook vandaag weer veel langs wijngaarden. We hebben de kilometers van gisteren nog duidelijk in de benen en zijn dan ook blij als we rond 2 uur in Nogaro zijn. Ondertussen is het ook weer aardig warm geworden, 30 graden zag ik zojuist.
Tot zover voor dit moment. Geen idee of er de komende dagen nog gelegenheid is om te internetten, wellicht wordt het pas in Lourdes.
De groeten aan iedereen, wij gaan nog lekker een weekje genieten van het prachtige weer hier.
Woensdag 19 september: van Lavardac naar Mézin, 19 km.
Lekker weer, het zonnetje komt snel tevoorschijn. Mooie wandeling, mooie paden, veel bos. Ook ineens zandpaden zoals je die bij ons in de duinen hebt, dat hebben we hier nog niet eerder gezien. Verder geen bijzonderheden, een rustige dag.
Donderdag 20 september: van Mézin naar Ėauze, 33 km.
Het is koud als we om kwart voor 8 vertrekken. We hebben fleecevest en regenjack aan, dat is voor het eerst. We eindigen overigens gewoon in korte broek en T-shirt.
Het plan is om in Montréal-du-Gers te overnachten, een afstand van zo'n 20 kilometer. Al snel bedenken we dat we wel kunnen doorlopen naar Ėauze, dat wordt dan wel ruim 32 kilometer. We drinken koffie in Fourcès, een heel mooi plaatsje.
Het is 12 uur als we het bord Montréal-du-Gers passeren. Precies op dat moment gaat de sirene, zoals dat bij ons altijd gebeurt op de eerste maandag van de moment. Wat een bijzonder welkom! Eigenlijk wel heel apart want hier eindigt ook de GR654 die tot dit plaatsje loopt. Vanaf nu volgen we een klein stukje van de GR65, de pelgrimsroute van Le Puy-en-Velay naar Saint-Jean-Pied-de-Port.
Even later zitten we op het mooie plein van dit plaatsje, in een mum van tijd zien we zeker 10 mede-pelgrims passeren. Herkenbaar aan de rugtas met schelp. Rond half 2 gaan we weer op pad. Iedereen houdt onderweg even pauze, je komt elkaar dan regelmatig tegen. Zo praten we even met een Duist stel, een Frans stel en een Franse vrouwtje dat we eerder al op het plein hebben gesproken.
We lopen veel langs wijngaarden, het is hier de streek van de Armagnac. De laatste kilometers gaan over een oude spoorlijn, dat is fijn want die is lekker vlak, dus dat schiet goed op. Het is toch ruim 6 uur als we in Nogaro aankomen.
We hebben weer eens een gite geboekt, we slapen op een kamer met een Zwitsers meisje en een Frans vrouwtje. Ook slaapt er nog een Frans stel. Marcel en Pauline, een jong stel, bieden pelgrims deze gelegenheid. Je bent helemaal vrij wat je hiervoor wil betalen, toch wel bijzonder.
's-Avonds eten we met z'n allen aan een grote tafel, Marcel is er ook bij. Voor het eten zingen we Ultrea, het lijflied van de Camino. Eerlijk gezegd kennen we de tekst niet zo goed, maar we zijn niet de enigen. Marcel nodigt ons uit om om 9 uur te komen bidden in hun kapelletje in de tuin. Een tuinhuisje maar het moet gezegd, ze hebben daar een sfeervol iets van gemaakt. Hennie is doodmoe, die gaat vroeg naar bed. Ik ga er wel heen, en eigenlijk is dit heel indrukwekkend. We zingen wat, er volgen wat korte gebedjes en op het eind wordt iedereen uitgenodigd, niet verplicht, in z'n eigen taal ook nog iets te zeggen. Toch een heel bijzonder moment!
Vrijdag 21 september: van Ėauze naar Nogaro, 20 km.
Gezamenlijk ontbijt, even voor half 9 gaan we op pad. Meteen zien we andere pelgrims lopen. Op een gegeven ogenblik lopen er 7 voor ons en 5 achter ons. Een kleine voorbode wat ons in Spanje te wachten staat? In de loop van de dag komen we zeker zo'n 20 man/vrouw tegen. Sommigen alleen, sommigen is groepjes. Sommigen met grote rugtas, sommigen met kleine rugtas. Die laatsten maken dan gebruik van bagagevervoer. Van degenen die we gesproken hebben gaat er maar een enkeling, bijvoorbeeld dat Zwitserse meisje, naar Santiago. De meesten lopen een gedeelte.
Ook vandaag weer veel langs wijngaarden. We hebben de kilometers van gisteren nog duidelijk in de benen en zijn dan ook blij als we rond 2 uur in Nogaro zijn. Ondertussen is het ook weer aardig warm geworden, 30 graden zag ik zojuist.
Tot zover voor dit moment. Geen idee of er de komende dagen nog gelegenheid is om te internetten, wellicht wordt het pas in Lourdes.
De groeten aan iedereen, wij gaan nog lekker een weekje genieten van het prachtige weer hier.
-
21 September 2012 - 22:22
Fam. Drolinga:
Jullie gaan lekker hé?! Volgens mij lukt het allemaal makkelijker dan 3 jaar geleden. Nadat het 2x uitgesteld is zijn jullie er nu toch en gaat het super!! Fijn hoor. Blijf maar zo doorlopen, dan zijn jullie snel weer thuis. We missen jullie nu wel hoor!! Liefs Nico, Linda, Stijn, Finn, Estée & Fay -
22 September 2012 - 00:33
Henk:
Nou jullie hebben er pittig de pas in hoor Dat zijn nogal wat kilometertjes.
30 gr. is voor jullie wel veel denk ik,maar wij zitten nu al weer in de herfst en het word hier al behoorlijk kouder
Veel sukses verder en ik hou jullie bij(op papier dan )
HENK -
22 September 2012 - 09:30
Hans En Janny:
De laatste etappe is dus in gegaan.Jullie hebben het snel gedaan.Wij wensen jullie een mooie beleving in Lourdes en steek ook namens ons maar een kaarsje aan. Je weet nooit waar het goed voor is.Veel succes. Hans en Janny -
23 September 2012 - 12:10
Tineke En Frans De Jong:
Hallo Hennie en Fons,
Leuk weer war van jullie te lezen.
Je schrijft zelf "de laatste 100 Km."
Jullie zullen wel geen aansporing nodig hebben om het laatste loodje te volbrengen.
Maar we wensen jullie evengoed veel wandelplezier.
Jullie doel is in zicht.
Groetjes.
Tineke en Frans -
23 September 2012 - 14:22
Gerard En Tiny:
Hoi Hennie en Fons,
We lopen in gedachten met jullie mee en genieten van alles wat jullie ons vertellen en laten zien.Prachtig hoor en zeker onze complimenten hiervoor.
Nog een paar dagen en dan zit het erop.Wegen de laatste loodjes zwaar?
In Lourdes kunnen jullie nagenieten en uitrusten.
Vanuit onze luie stoel nog mooie kilometers gewenst en een hele goeie thuisreis naar Nederland waar
het op dit moment prachtig herfstweer is.
groetjes uit Geldrop
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
