Navarrete
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
13 September 2013 | Spanje, Navarrete
Wat is het toch heerlijk om zonder pijn te lopen. Eigenlijk vind je dat normaal maar als je meer dan een week met pijn loopt besef je maar weer eens dat je heel rijk bent als je helemaal gezond bent. En dat zijn we nu weer!
Een overzicht van de laatste 2 dagen.
Donderdag 12/9: naar Viana, 19 km.
In de herberg gaat het licht om 10 uur uit, rond half 10 ligt iedereen op de kamer al in bed. Rond 6 uur staan de eersten op, wij ook. Het is altijd weer een gedoe om de rugzak in te pakken. Je raakt wel gewend aan dat dagelijkse ritueel maar als het erg krap is op zo´n kamer valt het niet altijd mee. Even ontbijten beneden, rond 7 uur staan we buiten. Het is nog donker maar dat duurt niet zo lang.
In het begin is het lekker vlak, in Sansol drinken we een kopje koffie. Het is dan nog geen 9 uur en er zitten heel wat pelgrims. Even daarna komen we in Torres del Rio, daar staat een achthoekige kerk van het Heilige Graf. Eenvoudig en mooi. In Spanje zijn maar 2 van dergelijke kerken. We krijgen daar een stempel in ons pelgrimspaspoort.
Hierna veel venijnige klimmetjes en afdalingen. Rond 12 uur zijn we al in Viana, we blijven hier slapen. De volgende plaats, Logroño, is 10 kilometer verder een daar hebben we geen zin in.
We gaan nog even Viana in, spreken met een Frans stel en drinken een biertje met Ralph. Hij komt uit Duitsland (Stuttgart) en hebben hem al enkele keren gesproken. ´s-Avonds zitten we met een heel koppel op een terras, daarna aan tafel met pelgrims uit Duitsland, Engeland, Canada, Zuid Afrika, USA en Nederland. Iemand vertelt dat hij onderweg een pelgrim heeft gesproken van 91 jaar, is dat niet heel bijzonder?
Vrijdag 13/9: naar Navarrete, 22 km.
Weer zo vroeg op pad, dat is toch wel het lekkerste en we liggen tenslotte steeds vroeg in bed. De regio Navarra laten we vandaag achter ons, we komen in de regio La Rioja. Bekend van de wijn, we zien dan ook heel wat wijngaarden. Onderweg praten we even met een Japanner en eigenlijk is het steeds hetzelfde verhaal: ze hebben gelezen of gehoord over de Camino en willen dat dan zelf ook doen. Amerikanen hebben het dan vaker over de film "The Way". Er zijn trouwens ongelooflijk veel Amerikanen en Canadezen op pad.
Vlak voor Logroño komen we bij een klein huisje, omringd met bloemen, planten en prullaria. Hier woonde Felisa, een bijzondere vrouw op de Camino. Ze ontving alle pelgrims in haar huisje en turfde hoeveel pelgrims voorbij kwamen. Schrijven kon ze niet. Ze stierf in 2002 op 92-jarige leeftijd, haar dochter Maria zet de traditie voort. We drinken daar koffie, krijgen een stempel en Hennie koopt een koordje met een klein schelpje eraan. Bijzonder door alle eenvoud.
In Logroño drinken we nog een koffie op een terras, spreken een Canadees (uit Quebec) die we al een aantal dagen hebben gezien. Een lang asfaltpad leidt ons vervolgens naar het stuwmeer van La Grajera. Daarna zijn we snel in Navarrete. Hier slapen we weer in een herberg, 6 stapelbedden op een kamer. Het ziet er netjes en schoon uit.
Het is opnieuw prachtig weer vandaag. Het begint fris en bewolkt. Daarna komt de zon steeds vaker tevoorschijn. De temperatuur is prima en als het heet wordt zijn we al op de plek van bestemming. Zo gaat het al een paar dagen.
Foto´s lukt hier niet. Bedankt voor alle reacties, die lezen we altijd het eerst. Groetjes uit een zonnig Spanje.
Hennie en Fons.
Zojuist nog even de foto´s geplaatst, in onze herberg kan ik even op de PC.
Een overzicht van de laatste 2 dagen.
Donderdag 12/9: naar Viana, 19 km.
In de herberg gaat het licht om 10 uur uit, rond half 10 ligt iedereen op de kamer al in bed. Rond 6 uur staan de eersten op, wij ook. Het is altijd weer een gedoe om de rugzak in te pakken. Je raakt wel gewend aan dat dagelijkse ritueel maar als het erg krap is op zo´n kamer valt het niet altijd mee. Even ontbijten beneden, rond 7 uur staan we buiten. Het is nog donker maar dat duurt niet zo lang.
In het begin is het lekker vlak, in Sansol drinken we een kopje koffie. Het is dan nog geen 9 uur en er zitten heel wat pelgrims. Even daarna komen we in Torres del Rio, daar staat een achthoekige kerk van het Heilige Graf. Eenvoudig en mooi. In Spanje zijn maar 2 van dergelijke kerken. We krijgen daar een stempel in ons pelgrimspaspoort.
Hierna veel venijnige klimmetjes en afdalingen. Rond 12 uur zijn we al in Viana, we blijven hier slapen. De volgende plaats, Logroño, is 10 kilometer verder een daar hebben we geen zin in.
We gaan nog even Viana in, spreken met een Frans stel en drinken een biertje met Ralph. Hij komt uit Duitsland (Stuttgart) en hebben hem al enkele keren gesproken. ´s-Avonds zitten we met een heel koppel op een terras, daarna aan tafel met pelgrims uit Duitsland, Engeland, Canada, Zuid Afrika, USA en Nederland. Iemand vertelt dat hij onderweg een pelgrim heeft gesproken van 91 jaar, is dat niet heel bijzonder?
Vrijdag 13/9: naar Navarrete, 22 km.
Weer zo vroeg op pad, dat is toch wel het lekkerste en we liggen tenslotte steeds vroeg in bed. De regio Navarra laten we vandaag achter ons, we komen in de regio La Rioja. Bekend van de wijn, we zien dan ook heel wat wijngaarden. Onderweg praten we even met een Japanner en eigenlijk is het steeds hetzelfde verhaal: ze hebben gelezen of gehoord over de Camino en willen dat dan zelf ook doen. Amerikanen hebben het dan vaker over de film "The Way". Er zijn trouwens ongelooflijk veel Amerikanen en Canadezen op pad.
Vlak voor Logroño komen we bij een klein huisje, omringd met bloemen, planten en prullaria. Hier woonde Felisa, een bijzondere vrouw op de Camino. Ze ontving alle pelgrims in haar huisje en turfde hoeveel pelgrims voorbij kwamen. Schrijven kon ze niet. Ze stierf in 2002 op 92-jarige leeftijd, haar dochter Maria zet de traditie voort. We drinken daar koffie, krijgen een stempel en Hennie koopt een koordje met een klein schelpje eraan. Bijzonder door alle eenvoud.
In Logroño drinken we nog een koffie op een terras, spreken een Canadees (uit Quebec) die we al een aantal dagen hebben gezien. Een lang asfaltpad leidt ons vervolgens naar het stuwmeer van La Grajera. Daarna zijn we snel in Navarrete. Hier slapen we weer in een herberg, 6 stapelbedden op een kamer. Het ziet er netjes en schoon uit.
Het is opnieuw prachtig weer vandaag. Het begint fris en bewolkt. Daarna komt de zon steeds vaker tevoorschijn. De temperatuur is prima en als het heet wordt zijn we al op de plek van bestemming. Zo gaat het al een paar dagen.
Foto´s lukt hier niet. Bedankt voor alle reacties, die lezen we altijd het eerst. Groetjes uit een zonnig Spanje.
Hennie en Fons.
Zojuist nog even de foto´s geplaatst, in onze herberg kan ik even op de PC.
-
13 September 2013 - 17:16
Frans En Tineke:
Wat een heerlijk verslag. Jullie gezondheid spat eraf, heerlijk.
Het blijft voor jullie een fascinerende voettocht, wij genieten mee.
Groetjes
Frans en Tineke -
13 September 2013 - 18:27
Hans En Janny De Boer:
Hoi Fons en Henny
navarette dat is voor Frans en mij bekend terrein. Daar hebben we overnacht volgens mij nadat we de dag ervoor in Puente la Reina waren gestopt. hier begon voor ons voor het eerst ongeveer flink de zon te schijnen enbegon de Camino echt te leven. hopelijk vergaat het jullie ook zo, wordt het steeds beter en vooral geen lichamelijke meer. leuk dat jullie nu op dezelfde route als wij zaten.
Groeten, hans en janny -
13 September 2013 - 20:55
Henk:
Hoi Hoi
Nou jullie hebben blijkbaar beter weer dan wij hier in Holland.
Maar het is jullie gegund hoor .
ik ben niet zoals die man van in de 90 >nou ik doe het hem niet na hoor .Misschien over 19 jaar of zo.
Hou jullie taai en tot de volgende.
HENK
-
14 September 2013 - 07:05
Anneke:
Lieve ome Fons en tante Hennie,
wat een mooie reisverslagen, bijzondere ontmoetingen, prachtige foto's en geweldige ervaringen.
Ben heel blij dat jullie weer gezond en wel op pad zijn.
Een mens is een mens door andere mensen (Tutu).
Geniet en hou vol.
Liefs
Anneke -
14 September 2013 - 12:33
Cobi:
hoi Hennie en Fons,
Het is hier vreselijk slecht weer regen en er zijn nog zoveel leuke dingen te doen in de omgeving.
Maar ik heb nu wel de tijd om al jullie verslagen en vooral al die prachtige fotos te bekijken.
Fijn dat alles weer geheeld is en er weer pijnloos gelopen kan worden.
En vooral genieten.
liefs Cobi -
14 September 2013 - 13:01
Uschi:
Goede middag, Henny en Fons,
Het lijkt ondertussen wel een krantje, waarop wij zitten wachten om jullie verslagen te lezen en de leuke foto’s te kunnen bekijken!
En wat is het prettig om normaal en pijnvrij door te kunnen stappen, dat is dan nu toch iedere dag dubbel genieten! Het blijft ook altijd interessant om met zoveel uiteenlopende nationaliteiten in contact te komen, wat zeker een verrijking van jullie tocht zal zijn.
Liefs, en groetjes,
Fred & Uschi -
26 September 2013 - 10:21
Martin:
Wat een mooie verslagen. Ik hoorde er onlangs over. Ik heb nog heel wat in te halen!
Mooie tocht!!
Groetjes
Martin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
