Redecilla del Camino
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
15 September 2013 | Spanje, Redecilla del Camino
We zitten nu in een simpele herberg, het is een beetje behelpen. Geen fatsoenlijke douche en een kamer met 5 stapelbedden, nogal krap. Maar we hebben weer een bed, en dat is toch het belangrijkste.
Er staat wel een computer, dus kunnen we wel ons verslag weer bijwerken.
Vrijdag 13/9: Navarrete.
We gaan rond half 8 eten, er zitten al heel wat pelgrims. Blijkbaar zijn we wat aan de late kant, we eten deze keer met ons tweeën. Wel komt een Canadees nog even gezellig een praatje met ons maken. Half 9 staan we buiten en lopen nog even de kerk binnen. Uit de 16e eeuw, met een schitterend altaar. Het boekje zegt dat het een hoofdretabel uit de Barok is.
Buiten is het ongelooflijk gezellig. ´s-Middags zie je niemand buiten, nu spelen overal kinderen. De moeders zitten erbij, op bankjes zitten oude vrouwen gezellig te kletsen. Mannen zitten in de bar. Wat een verschil met Nederland.
Zaterdag 14/9: naar Azofra, 23 km.
Het is nog donker als we om 7 uur op pad gaan, dus we moeten goed op de markeringen letten. Voor ons zien we een vrouw verkeerd lopen, we roepen en schreeuwen maar ze hoort ons niet. Hopelijk komt ze er snel achter. In Ventosa drinken we koffie, het is dan half 9 en we zien veel bekende gezichten. We lopen even gelijk op met een Deens stel en rond 11 uur zijn we in Najera, we hebben dan al 17 kilometer gelopen. We drinken koffie en nemen een broodje. Een Engelse pelgrim zit naast ons en bestelt een flinke pot bier. Toch wel een beetje vroeg. Hij komt uit het Lake district en wil ook naar Santiago, we hebben hem gisteren ook al een paar keer gezien.
We lopen vandaag veel door wijngaarden. Regelmatig passeren fietsers ons en vragen we ons af of Hans en Frans hier in het voorjaar ook hebben gefietst.
Het is al eerder opgevallen dat we elke keer goed worden gewaarschuwd als we een weg moeten oversteken. Ook de automobilisten worden hiervoor gewaarschuwd middels grote borden. Er wordt hier goed voor de pelgrims gezorgd.
In Azofra zitten we in de refugio van de gemeente, vrijwel nieuw. Allemaal 2-persoons kamertjes, er is plaats voor 60 pelgrims. Een grote binnenplaats waar je gezellig kan zitten.
We lopen nog even het dorp in en drinken wat op het terras. Daar zitten Caroline (Australië) en Evelyn (Canada), we raken uitgebreid aan de praat. Ze hebben elkaar onderweg ontmoet en trekken nu met elkaar op. Ze vinden het zwaar, het wandelen valt tegen met dit warme weer en het slapen met vele mensen op een kamer vinden ze ook maar niks. Ze zijn beiden alleenstaand en dan is het natuurlijk wel even wennen allemaal. Over enkele weken ben je er helemaal aan gewend, zeg ik bemoedigend.
Het klinkt vreemd maar wij vinden het helemaal niet erg, het hoort erbij en je voelt je daardoor onderdeel van een grote familie.
Zondag 15/9: naar Redecilla del Camino, 25 km.
Er is een barretje al om 6 uur open, daar kunnen we ontbijten. Rond kwart voor 7 zitten we daar. Er komen ook 3 Canadezen binnen, zwagers van elkaar die we eerder hebben gesproken. Ze hebben veel lol met elkaar. Ik denk niet dat ik 2 zwagers kan vinden die met me mee willen.
Als we onderweg een foto maken, komt er een jong meisje aanlopen. Ze blijkt uit de Oekraïne te komen. Uit die hoek van de wereld zie je nog niet veel mensen. We maken even een foto van haar met haar eigen toestel.
Overigens komen we tot nu toe opvallend weinig Nederlanders tegen. Als we er tot nu toe 5 hebben gesproken, is het veel!
Rond half 11 zijn we in Santo Domingo de la Calzada en bekijken de kathedraal. Deze is bijzonder omdat er binnen een nis is met 2 levende kippen. Dit ter herinnering aan een bijzonder verhaal dat zich hier zou hebben afgespeeld. Te lang om dit hier te vermelden.
We eten en drinken wat en lopen verder naar Granon. Hier spreken we een stel van boven de 70 uit Arizona (USA) die de film "The Way" hebben gezien en dit ook wilden doen. Voor die film hadden ze nog nooit over de Camino gehoord. Ze hebben er 60 dagen voor uitgetrokken en doen rustig aan.
We komen de eerste Belg tegen, hij loopt erg moeilijk omdat hij last heeft van z´n dijbeen. Sowieso zien we onderweg veel mensen moeilijk lopen en dat is dan nog voorzichtig uitgedrukt.
Ondertussen hebben we de regio La Rioja verlaten en zitten we nu in de regie Castilië. Bijna geen wijngaarden meer, veel graanvelden waar inmiddels is geoogst.
Het weer is nog steeds fantastisch. Vanochtend was het erg bewolkt, dus prima om te lopen. Vanmiddag kwam het zonnetje steeds vaker tevoorschijn, echt heel warm werd het niet. We worden verwend!
Zo, dat is het dan weer. Foto´s lukt ook dus we zijn weer helemaal bij.
Groetjes,
Hennie en Fons.
Er staat wel een computer, dus kunnen we wel ons verslag weer bijwerken.
Vrijdag 13/9: Navarrete.
We gaan rond half 8 eten, er zitten al heel wat pelgrims. Blijkbaar zijn we wat aan de late kant, we eten deze keer met ons tweeën. Wel komt een Canadees nog even gezellig een praatje met ons maken. Half 9 staan we buiten en lopen nog even de kerk binnen. Uit de 16e eeuw, met een schitterend altaar. Het boekje zegt dat het een hoofdretabel uit de Barok is.
Buiten is het ongelooflijk gezellig. ´s-Middags zie je niemand buiten, nu spelen overal kinderen. De moeders zitten erbij, op bankjes zitten oude vrouwen gezellig te kletsen. Mannen zitten in de bar. Wat een verschil met Nederland.
Zaterdag 14/9: naar Azofra, 23 km.
Het is nog donker als we om 7 uur op pad gaan, dus we moeten goed op de markeringen letten. Voor ons zien we een vrouw verkeerd lopen, we roepen en schreeuwen maar ze hoort ons niet. Hopelijk komt ze er snel achter. In Ventosa drinken we koffie, het is dan half 9 en we zien veel bekende gezichten. We lopen even gelijk op met een Deens stel en rond 11 uur zijn we in Najera, we hebben dan al 17 kilometer gelopen. We drinken koffie en nemen een broodje. Een Engelse pelgrim zit naast ons en bestelt een flinke pot bier. Toch wel een beetje vroeg. Hij komt uit het Lake district en wil ook naar Santiago, we hebben hem gisteren ook al een paar keer gezien.
We lopen vandaag veel door wijngaarden. Regelmatig passeren fietsers ons en vragen we ons af of Hans en Frans hier in het voorjaar ook hebben gefietst.
Het is al eerder opgevallen dat we elke keer goed worden gewaarschuwd als we een weg moeten oversteken. Ook de automobilisten worden hiervoor gewaarschuwd middels grote borden. Er wordt hier goed voor de pelgrims gezorgd.
In Azofra zitten we in de refugio van de gemeente, vrijwel nieuw. Allemaal 2-persoons kamertjes, er is plaats voor 60 pelgrims. Een grote binnenplaats waar je gezellig kan zitten.
We lopen nog even het dorp in en drinken wat op het terras. Daar zitten Caroline (Australië) en Evelyn (Canada), we raken uitgebreid aan de praat. Ze hebben elkaar onderweg ontmoet en trekken nu met elkaar op. Ze vinden het zwaar, het wandelen valt tegen met dit warme weer en het slapen met vele mensen op een kamer vinden ze ook maar niks. Ze zijn beiden alleenstaand en dan is het natuurlijk wel even wennen allemaal. Over enkele weken ben je er helemaal aan gewend, zeg ik bemoedigend.
Het klinkt vreemd maar wij vinden het helemaal niet erg, het hoort erbij en je voelt je daardoor onderdeel van een grote familie.
Zondag 15/9: naar Redecilla del Camino, 25 km.
Er is een barretje al om 6 uur open, daar kunnen we ontbijten. Rond kwart voor 7 zitten we daar. Er komen ook 3 Canadezen binnen, zwagers van elkaar die we eerder hebben gesproken. Ze hebben veel lol met elkaar. Ik denk niet dat ik 2 zwagers kan vinden die met me mee willen.
Als we onderweg een foto maken, komt er een jong meisje aanlopen. Ze blijkt uit de Oekraïne te komen. Uit die hoek van de wereld zie je nog niet veel mensen. We maken even een foto van haar met haar eigen toestel.
Overigens komen we tot nu toe opvallend weinig Nederlanders tegen. Als we er tot nu toe 5 hebben gesproken, is het veel!
Rond half 11 zijn we in Santo Domingo de la Calzada en bekijken de kathedraal. Deze is bijzonder omdat er binnen een nis is met 2 levende kippen. Dit ter herinnering aan een bijzonder verhaal dat zich hier zou hebben afgespeeld. Te lang om dit hier te vermelden.
We eten en drinken wat en lopen verder naar Granon. Hier spreken we een stel van boven de 70 uit Arizona (USA) die de film "The Way" hebben gezien en dit ook wilden doen. Voor die film hadden ze nog nooit over de Camino gehoord. Ze hebben er 60 dagen voor uitgetrokken en doen rustig aan.
We komen de eerste Belg tegen, hij loopt erg moeilijk omdat hij last heeft van z´n dijbeen. Sowieso zien we onderweg veel mensen moeilijk lopen en dat is dan nog voorzichtig uitgedrukt.
Ondertussen hebben we de regio La Rioja verlaten en zitten we nu in de regie Castilië. Bijna geen wijngaarden meer, veel graanvelden waar inmiddels is geoogst.
Het weer is nog steeds fantastisch. Vanochtend was het erg bewolkt, dus prima om te lopen. Vanmiddag kwam het zonnetje steeds vaker tevoorschijn, echt heel warm werd het niet. We worden verwend!
Zo, dat is het dan weer. Foto´s lukt ook dus we zijn weer helemaal bij.
Groetjes,
Hennie en Fons.
-
15 September 2013 - 16:46
Frans En Tineke:
Hallo Fons en Hennie,
Je merkt direct dat jullie de pas er goed in hebben zitten.
Wat een leuk onderhoudend verhaal.
Volgens mij kunnen jullie bij thuiskomst een hele avond vullen met foto's en verhalen.
Wat een onderneming, jullie komen mensen uit de hele wereld tegen.
Hoeveel kilometers jullie nog verwijderd zijn van het einddoel vertellen jullie niet, wellicht een andere keer.
Heel veel loopplezier.
Frans en Tineke -
15 September 2013 - 18:04
Cora Van Gool:
Eindelijk weer even jullie verslag lezen(lijkt wel een boek werk) geweldig. was op vakantie en haast nergens wifi dus ik had wat intehalen.Fijn dat het goed gaat met Fons en ook met jou hoor HenNog van Harte metje verjaardag en trouwdag.Ik geniet van de mooie foto,s En wat boffen jullie met het weer.Morgen jaarmarkt alleen , volgend jaar weer samen? Groetjes Cora en Theo. -
15 September 2013 - 18:09
Frans:
Hallo Henny en Fons
Ik zit hier nu helaas aan een biertje in het zonnige Zakintho
of wij ook deze route hebben gefiest weet ik eigenlijk niet meer
Kan het ook niet even snel nakijken
Blijf er van genieten, want het blijft een geweldige ervaring -
15 September 2013 - 19:10
Wil:
hallo hennie en fons
wat leuk wat jullie zo onderweg tegen komen
wat zullen jullie n hoop kunnen vertellen he
wat machtig wat jullie doen
ik ben heel trots op jullie hoor
ik vertel het n ieder die het horen wil
heel veel kracht en gezelligheid
tot schrijfs gr wil -
15 September 2013 - 22:47
Gerard:
Dag Fons en Hennie,
Dit lijkt allemaal behoorlijk op afzien. Nog slechter dan schaatsen en af en toe vallen.
Toch fijn dat het allemaal blijkt te lukken en dat er onderweg steun en medeleven is van lotgenoten om je verder te helpen.
Op afstand is dat ook wel fijn, maar haalt de blaren niet weg.
Zou toch hardstikke sneu zijn dat er een echte kink in de kabel zou komen. De aanhouder wint moet je maar rekenen en dat zijn jullie heel duidelijk. De blik op het eindpunt en voor de rest neem je het maar zoals het komt. Maak er wat van van met z'n beitjes. Het is uiteindelijk iets wat niemand je ooit weer afpakt en bepaald ook niet iets wat iedereen doet. We zijn op een leeftijd dat veel gesprekken in de groep of onder een etentje gaan over wat je doet nu je niet meer werkt en dan gaat het vaak over vakantie. Jullie kunnen dan verhalen over echt iets bijzonders. Als je terug komt zitten wij denk al opa en oma te spelen in Australie, dus duurt nog even voor we elkaar weer spreken
groet gerard
-
16 September 2013 - 09:52
Michael:
Prachtig om het verslag weer te lezen.
Ik vind het heel erg bijzonder en bewonderenswaardig dat jullie dit zo met z'n 2tjes doen.
Veel voorspoed en geluk toegewenst
groetjes Michael -
16 September 2013 - 13:02
Hans En Tineke:
Hoi Fons en Hennie,
Wat een verhalen zeg en wat beleven jullie onderweg veel.
Steeds weer een stapje dichter bij jullie einddoel en het het gaat goed met de voeten dat is heel mooi.
Het is hier inderdaad snert weer maar als ik jullie verhalen lees krijg ik altijd een heel speciaal gevoel.
Ik ben toch wel trots op mijn grote broer, ik had nooit verwacht dat hij dit ooit zou doen, die dit samen met zijn vrouw doet en hele mooie ervaringen beleeft.
Heel veel goeie wandeluren toegewenst en geniet van alle mooie momenten en personen.
groetjes van ons Hans en Tineke. -
16 September 2013 - 20:36
Ninja:
Fijn dat het weer goed gaat en wat maken jullie mooie onvergetelijke dingen mee. Wij wensen jullie nog een heel mooie tijd. Liefs ook van Don, Nien. -
16 September 2013 - 21:21
Peter En Paula:
Hallo Fons en Hennie,
Is het getal (555) op de paal de afstand die jullie nog af moeten leggen? en dat noem je: "nog een klein stukje??" Dat is verdorie meer dan het Pieterpad!!!
Wat een prestatie en bijzondere ervaring. We krijgen al meer bewondering voor jullie en alle andere Camino-wanderlaars/fietsers!
gr
Peter en Paula -
17 September 2013 - 12:57
Ton En Ineke:
hoi fons en hennie
ook eindelijk een reactie van ons. jullie hebben er weer goed de pas in. op de kaart gezien is er al weer een heel eind weggelopen.
helaas op de foto van de nis met kippen: geen kip te zien! fons: heb je nog gezorgd voor die kippen? tenslotte heb je ervaring ermee. voor de rest van jullie foto's: geen kip onderweg te bekennen maar wel een glooien rustig landschap. hier was een documentaire op de tv te zien met allemaal interviews met pelgrimgangers naar Compostella. zijn jullie al geïnterviewd.
tenslotte: jullie huis ligt er vredig en stil bij. alles oké
groetjes ton en ineke -
17 September 2013 - 19:01
Hans En Janny:
Hoi henny en Fons,
jullie zitten nu natuurlijk echt op de route die wij ook (ongeveer) gefietst hebben.
In Redicilia, Najerra en St Domingo de Calzada zijn wij geweest. In Azofra niet want wij werden richting Calzada in een vee naar het zuiden geleid terwijl jullie vanuit Najerra meer de rechte lijn hebben gelopen. Die kathedraal in Calzada leek ons wel mooi, maar die was ook dicht, zal wel te maken hebben dat dat wij ons te goddeloos gedragen hebben, maar daar laat ik mij, volgens afspraak met Frans, niet verder over uit.
Groeten,
janny en hans
-
17 September 2013 - 19:30
Wil Alleman:
Hoi Henny en Fons,
Net terug van vakantie uit de Pyreneeen en heb met bewondering jullie verslag gelezen.Daar had ik geen wifi en heb zodoende nog niets kunnen lezen.
Wat een mooie tocht maken jullie en wat maken jullie veel mee zo.
Wij hebben heel wat pelgrims gezien in Lauzerte, Auvillar etc. Plaatsen, die jullie waarschijnlijk ook hebben aangedaan.
Het lijkt me echt fantastisch om dit mee te maken.
Wij zagen mensen echt afzien in de warmte, maar ook heel blij en op het eind van de dag voldaan op een pleintje met andere wandelaars iets drinken.
Fijn, dat jullie je tocht weer kunnen vervolgen en ik hoop, dat het weer mee blijft zitten.
Ik wens jullie nog een hele goede tocht, veel plezier en de groeten van,
Wil Alleman. -
18 September 2013 - 12:00
Tiny Damste.leuk Om Dan Dan:
Hi Henny en Fins,Wat een geweldige berichten van jullie en wat een fantastiese tocht en wat is het dan toch leuk om mensen te ontmeoten van over de hele wereld.IKwens jullie nog heel veel fijne dagen en een hele goede reis terug. Groetjes Tinij.. -
18 September 2013 - 21:07
Milada:
Dag Fons en Hennie,
Eindelijk jullie verhaal even kunnen bijlezen en wat zien de foto's er ook weer heerlijk uit. Leuk al die verschillende mensen die jullie ontmoeten en de verhalen die daar weer bij horen, en wat gaat het jullie weer goed af! Tenminste, als je dat zo leest dan spat het plezier er weer vanaf. Het zal toch ook wel zwaar zijn op zijn tijd. Hier alles goed, over een paar weken de sleutel van het huis, het zag er goed uit vandaag, de roman is nu écht af, Ravi krijgt vier boventandjes tegelijk en Bodhi zegt elke dag dat jullie op vakantie zijn. We zullen hem de foto's wel even laten zien!
Veel liefs en voorzichtig met oversteken, fijn dat er goed op de pelgrims gelet wordt, en terecht! -
29 September 2013 - 10:35
Gerard:
Hoi Fons en Hennie,
Hennie, klopt toch wel dat ik een paar dagen voor jullie weg gingen zei goed op Fons te passen.
Op mannen moet je altijd goed passen. Fijn dat het weer beter gaat en hoop dat je het echt af kunt maken.
Af en toe zit ik wel eens te denken zou ik dit ook willen. Jullie hebben veel bijzondere contacten met mensen en als sociale wezens is dat toch erg belangrijk in ons bestaan. Aan de andere kant denk ik dat ik vaak als een kind op vakantie zou denken , zijn we er nog niet. Denk dat ik me ook best vaak zou ergeren als dingen niet gaan zoals ik me dat voorstel. Geweldig dat jullie dat niet doen en ook al die andere medegangers niet. Moet een geweldig broederlijk sfeertje zijn zo zonder al die druk ,druk ongeduldjes. Hhor de verhalen nog wel een keer, de winter is nog lang.
groet
gerard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
