Heerhugowaard
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
13 Oktober 2013 | Nederland, Heerhugowaard
Zo, we zijn weer lekker thuis en hebben alle kinderen en kleinkinderen weer gezien. Nu hebben we tijd om even verslag te doen van de laatste dagen in Santiago de Compostela.
Woensdag 9/10: Santiago de Compostela.
Als we het dagboek op Internet hebben bijgewerkt, gaan we weer even naar de kathedraal. We komen het Franse echtpaar tegen die we al vaker hebben ontmoet. Zij heeft rode ogen, de tranen stromen over haar wangen. Vanmiddag bij aankomst niet, zegt ze, maar nu houdt ze het niet meer. Samen met 3 Koreaanse vrouwen maken we enkele foto's. We zien meer bekenden, iedereen omhelst elkaar en is blij, toch wel weer bijzonder allemaal.
Rond 6 uur hebben we afgesproken met Dawn. Iedereen kent wel weer iemand anders en zo drinken we wat op een terras met 5 voor ons "vreemde" pelgrims, Dawn en de 2 Canadese vrouwen uit Quebec. We gaan eten. We komen Bill en Ken tegen, Dawn kent ze, en zij gaan ook mee. Ik zien ineens Cedric (Zuid-Afrika) die we een paar keer hebben ontmoet, hij gaat ook mee eten. Het heeft iets weg van een afscheidsdiner, morgen gaan de meesten terug of verder naar Finisterre.
Donderdag 10/10: Santiago de Compostela.
We worden pas om 8 uur wakker, wat een rust. Na het ontbijt lopen we eerst naar het busstation om de bustocht naar Porto te regelen. We lopen daarna nog even binnen bij het huis der Lage Landen om het E-ticket voor de vliegreis op te halen. Veel pelgrims komen al vroeg binnen in Santiago, we zien Willy uit Delft ook nog.
Opnieuw komen we diverse bekenden tegen en elke keer hetzelfde, omhelzen en elkaar feliciteren met het bereiken van het einddoel.
Om 12 uur is er elke dag een pelgrimsmis in de kathedraal, daar gaan we naar toe. We zijn er al om 11 uur, niets te vroeg want om kwart over 11 zijn alle banken bezet. Veel pelgrims maar ook veel toeristen. Een van de Russische meisjes die we 1x hebben gesproken, komt naar ons toe en feliciteert ons met de aankomst hier.
Tijdens deze mis komen de emoties echt los. We beseffen wat we hebben gedaan om hier te komen, wat er allemaal is gebeurd sinds we 4 jaar geleden aan deze tocht begonnen, hoe bijzonder het is dat we dit samen hebben gedaan en tot een goed einde hebben kunnen brengen.
Het grote wierookvat gaat deze keer niet door de kathedraal, jammer maar geen ramp.
De rest van de dag lopen we wat door Santiago. Elke keer als we bekenden zien, hetzelfde tafereel. 's-Avonds voor de laatste keer een pelgrimsmenu. Bij Manolo, een bekend restaurant voor pelgrims. Naast Dawn, Katerine en Lizz ook nog met een stel uit Schotland. Maar eigenlijk zijn we wel een beetje klaar met die gezamenlijke maaltijden, zeker als er eentje steeds aan het woord is. We nemen afscheid van elkaar, het zit erop.
Vrijdag 11/10: naar Heerhugowaard.
Als we rond 9 uur naar het busstation lopen, komen we alweer veel pelgrims tegen die net arriveren. Zo zien we ook Gerry en Jenny (uit Canada) weer, daar praten we nog even mee. We zien ook nog 2 pelgrims te paard, een derde paard draagt de bagage. We ontbijten nog een laatste keer hier in een barretje en om 10 uur vertrekt de bus naar Porto. Dat is 3,5 uur rijden en we komen rond half 1 (het is hier een uur vroeger) aan bij het vliegveld. Rond 4 uur (lokale tijd) vertrekt het vliegtuig met een half uur vertraging. Rond 7 uur landen we op Schiphol. Linda en Nico komen ons ophalen, samen met Stijn, Finn en Estée. Als die ons de bagagehal zien inkomen, springen ze bijna door de ramen. Zo blij zijn ze dat ze ons weer zien. En wij niet minder! Het duurt nog even voordat we de bagage hebben. Als we dan eindelijk de bagagehal uitkomen, stormen de kleinkinderen op ons af en vliegen in onze armen. Wat een heerlijke thuiskomst!
Misschien volgt er over enige tijd nog een korte terugblik op onze tochten, voorlopig is dit dan het laatste verslag van deze toch weer heel bijzondere tocht. We zijn ontzettend trots dat we dit samen hebben volbracht.
Groetjes,
Hennie en Fons.
Woensdag 9/10: Santiago de Compostela.
Als we het dagboek op Internet hebben bijgewerkt, gaan we weer even naar de kathedraal. We komen het Franse echtpaar tegen die we al vaker hebben ontmoet. Zij heeft rode ogen, de tranen stromen over haar wangen. Vanmiddag bij aankomst niet, zegt ze, maar nu houdt ze het niet meer. Samen met 3 Koreaanse vrouwen maken we enkele foto's. We zien meer bekenden, iedereen omhelst elkaar en is blij, toch wel weer bijzonder allemaal.
Rond 6 uur hebben we afgesproken met Dawn. Iedereen kent wel weer iemand anders en zo drinken we wat op een terras met 5 voor ons "vreemde" pelgrims, Dawn en de 2 Canadese vrouwen uit Quebec. We gaan eten. We komen Bill en Ken tegen, Dawn kent ze, en zij gaan ook mee. Ik zien ineens Cedric (Zuid-Afrika) die we een paar keer hebben ontmoet, hij gaat ook mee eten. Het heeft iets weg van een afscheidsdiner, morgen gaan de meesten terug of verder naar Finisterre.
Donderdag 10/10: Santiago de Compostela.
We worden pas om 8 uur wakker, wat een rust. Na het ontbijt lopen we eerst naar het busstation om de bustocht naar Porto te regelen. We lopen daarna nog even binnen bij het huis der Lage Landen om het E-ticket voor de vliegreis op te halen. Veel pelgrims komen al vroeg binnen in Santiago, we zien Willy uit Delft ook nog.
Opnieuw komen we diverse bekenden tegen en elke keer hetzelfde, omhelzen en elkaar feliciteren met het bereiken van het einddoel.
Om 12 uur is er elke dag een pelgrimsmis in de kathedraal, daar gaan we naar toe. We zijn er al om 11 uur, niets te vroeg want om kwart over 11 zijn alle banken bezet. Veel pelgrims maar ook veel toeristen. Een van de Russische meisjes die we 1x hebben gesproken, komt naar ons toe en feliciteert ons met de aankomst hier.
Tijdens deze mis komen de emoties echt los. We beseffen wat we hebben gedaan om hier te komen, wat er allemaal is gebeurd sinds we 4 jaar geleden aan deze tocht begonnen, hoe bijzonder het is dat we dit samen hebben gedaan en tot een goed einde hebben kunnen brengen.
Het grote wierookvat gaat deze keer niet door de kathedraal, jammer maar geen ramp.
De rest van de dag lopen we wat door Santiago. Elke keer als we bekenden zien, hetzelfde tafereel. 's-Avonds voor de laatste keer een pelgrimsmenu. Bij Manolo, een bekend restaurant voor pelgrims. Naast Dawn, Katerine en Lizz ook nog met een stel uit Schotland. Maar eigenlijk zijn we wel een beetje klaar met die gezamenlijke maaltijden, zeker als er eentje steeds aan het woord is. We nemen afscheid van elkaar, het zit erop.
Vrijdag 11/10: naar Heerhugowaard.
Als we rond 9 uur naar het busstation lopen, komen we alweer veel pelgrims tegen die net arriveren. Zo zien we ook Gerry en Jenny (uit Canada) weer, daar praten we nog even mee. We zien ook nog 2 pelgrims te paard, een derde paard draagt de bagage. We ontbijten nog een laatste keer hier in een barretje en om 10 uur vertrekt de bus naar Porto. Dat is 3,5 uur rijden en we komen rond half 1 (het is hier een uur vroeger) aan bij het vliegveld. Rond 4 uur (lokale tijd) vertrekt het vliegtuig met een half uur vertraging. Rond 7 uur landen we op Schiphol. Linda en Nico komen ons ophalen, samen met Stijn, Finn en Estée. Als die ons de bagagehal zien inkomen, springen ze bijna door de ramen. Zo blij zijn ze dat ze ons weer zien. En wij niet minder! Het duurt nog even voordat we de bagage hebben. Als we dan eindelijk de bagagehal uitkomen, stormen de kleinkinderen op ons af en vliegen in onze armen. Wat een heerlijke thuiskomst!
Misschien volgt er over enige tijd nog een korte terugblik op onze tochten, voorlopig is dit dan het laatste verslag van deze toch weer heel bijzondere tocht. We zijn ontzettend trots dat we dit samen hebben volbracht.
Groetjes,
Hennie en Fons.
-
13 Oktober 2013 - 15:37
Frans En Tineke:
Hallo fons en hennie,
Heel fijn dat jullie veilig thuis zijn,
Het was zeker wat je maild een emotioneel gebeuren, geweldig dat de aankomst door jullie kinderen en kleinkinderen een belevenis is zeker wat jullie allemaal achter de rug hebben,
Wij nemen HET PETJE af voor jullie en veel respect,
We zullen jullie verslagen missen,
We houden contact met veel groetjes
Tineke en Frans. -
13 Oktober 2013 - 16:40
HENK:
Hennie en Fons
Vanuit het jullie bekende Egge Binne Een heel WELKOM THUIS.
Wat een ontvangst ja met Kinderen en vooral Kleinkinderen.
Tot ziens .
HENK -
14 Oktober 2013 - 08:28
Hans En Janny:
Het thuiskomen is altijd heerlijk zeker als er zoveel familie op jullie wachten. Het was een tocht met mooie en zware momenten maar jullie zijn er gekomen. Gefelictieerd. We zien jullie binnenkort en dan willen natuurlijk alles horen. Groetjes Hans en Janny -
14 Oktober 2013 - 14:43
Ab En Tiny:
Hallo Fons en Hennie
Fijn dat jullie goed zijn aangekomen na deze tocht.
Kan me voorstellen dat jullie en de kinderen en kleinkinderen blij
waren om iedereen weer te zien.
Het is ook niet niets om zo lang weg te zijn.
Maar jullie mogen trots zijn dat je deze tocht heb volbracht met al
ups en ze downs.
We zullen de verslagen gaan missen, maar ja het zei zo.
We houden contact en spreken nog wel een keer af.
heel veel groetjes
Ab en Tiny -
17 Oktober 2013 - 10:37
Tiny Toes:
Hallo Henny en Fons,
Van harte gefeliciteerd met jullie prestatie naar jullie gewenste bestemming. Zal inderdaad veel indruk op jullie hebben gemaakt, geweldig en geniet van het geluks gevoel.
Gr Tiny -
20 Oktober 2013 - 12:58
Caminofrans:
Ik heb met veel plezier jullie afonturen gevolgd. Het bracht me weer terug op een van mijn wandelpadden. Met vriendelijke dank daarvoor!
Gegroet,
Caminofrans -
23 Oktober 2013 - 16:07
Jan Wegdam:
Fons , in mijn geheugen was ergens geprent dat jullie de 20 ste okt zouden arriveren in santiago. en heb je met enige regelmaat gevolgd.
Vanavond dacht ik zouden zij het gehaald hebben na al die blaren en ongemakken.En jawel jullie zitten al lang en breed weer thuis in HHW.Gefeliciteerd met jullie prestatie .Een bijzondere ervaring met zoveel vreemden hetzelfde te willen bereiken.Dat schept een informele band en dan blijkt dat de we over de hele wereld niet zoveel van elkaar verschillen.Ans en ik zitten aan de onderkant van de aardbol ,in Australie bij onze dochter .Maar ook hier is het heel plezierig met mensen van allerlei origines om te gaan.Dit is een verrijkende ervaring.
Ik hoop dat je niet teveel blaren hebt om te tennissen.
Groetjes Ans en Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
