Het leven in Frankrijk
Door: Hennie en Fons
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
06 Oktober 2009 | Frankrijk, Auxerre
We zitten 's-middags in een bushokje in Bagneux-la-Fosse iets te drinken. Zo'n gehucht waarvan we er veel tegenkomen. Tegenover ons een stel vervallen huizen zoals je die vaker ziet in Frankrijk. Onbewoond en onbewoonbaar zou je zeggen. Luiken dicht, deur half verrot, dakpannen schots en scheef. Eigenlijk een mooi plaatje voor een foto.
Dan komt er een mannetje aanlopen met wat kreupelhout. Hij doet het hek van één van die huizen open, het duurt even alsof het hek met drie sloten is beveiligd. Hij doet eerst de luiken van de ramen open, het is een wonder dat die luiken nog blijven hangen. Blijkbaar is in ieder geval één scharnier nog in orde. Hij doet de deur open en loopt naar binnen.
Wij zijn sprakeloos, dat daar nog iemand woont! We hebben geen foto gemaakt...
De afgelopen dagen:
29 september: rustdag in Brienne le Chateau.
Op een plein staat een groot standbeeld van Sylvan Valee, strijdmakker van Napoleon en in Brienne geboren. Als we daar even op een bankje zitten, komt er een man naar ons toe die trots op dat standbeeld wijst en vertelt hoe belangrijk die man was.
30 september: van Brienne le Chateau naar La loge aux Chevres, 26km.
Niets te vertellen.
1 oktober: van La loge aux Chevres naar Bar-sur-Seine, 26km.
Na de Maas, de Aisne, de Marne en de Aube nu de Seine. De vijfde rivier die we tegenkomen. De Seine is hier nog lang niet zo breed als in Parijs.
In Villeneuve en Chene (ja, je komt nog eens ergens tijdens zo'n tocht) stopt er een auto met een ouder stel naast ons. De man vraagt waar we naar toe moeten. Toen we dat vertelden, zei hij dat we beter een andere weg konden nemen, die was korter dan de GR-route. Nu hadden wij ons voorgenomen om vandaag lekker simpel de route te volgen. Dus wij uitleggen dat een paar kilometers meer niet erg was. Hij begreep er niets van, probeerde ons nog een paar keer op andere gedachten te brengen maar tevergeefs. Bon courage, zei hij nog en reed hoofdschuddend verder.
Vervolgens lopen wij verkeerd (zo simpel is het blijkbaar niet) en komen alsnog uit op de weg die de man had geadviseerd. Precies op het punt waar de GR en de alternatieve route samenkomen, komen ze weer langsrijden. Nieuwsgierig? Toeval? Of wilden ze zeker weten dat we goed liepen? We hebben het niet gevraagd, wel nog even vriendelijk naar elkaar gezwaaid.
Bij Bourguignons hadden we ineens een hele steile afdaling waarbij we echt even onze stokken nodig hadden, voor het eerst na de Lesse. Je vraagt je dan af hoe dat is als het regent en spekglad is, volgens ons is het dan niet te doen en zal je terug moeten!
2 oktober: van Bar-sur-Seine naar Bragelogne, 26km.
Langs de Seine gelopen in plaats van de GR-route, scheelde veel klimwerk en tijd. Mooie afwisselende wandeling, wijnvelden, bos, akkers, stille dorpjes.
In bos hert gezien, 50 meter afstand. Aan het gewei te zien een jong mannetje. Als hij ons gezien/geroken heeft, was hij in ieder geval niet onder de indruk. Hij bleef rustig staan en liep ook rustig weg. Een prachtig gezicht.
Bragelogne is een gehucht met 280 inwoners, de bakker komt met de auto langs. Toch lekker gegeten en geslapen in een Chambre d'hote.
3 oktober: van Bragelogne naar Etourvy, 17km.
Een korte etappe in verband met de beperkte overnachtingsmogelijkheden. Overal staan appelbomen waar je zo heerlijke appels kan plukken. We maken daar goed gebruik van. Druiven kunnen we ook wel plukken, de druivenpluk is voorbij en ze hebben veel laten hangen omdat de oogst dit jaar overvloedig is en ook hier een quotumregeling geldt. In Etourvy slapen we in een soort dorpshuis, een zaal met zes bedden. Ziet er netjes uit.
4 oktober: van Etourvy naar Tonnerre, 19km.
Rond 10.00 uur in Melisey een vruchtenyoghurtje genomen tegenover een vervallen kerk. Weer eens wat anders dan een kopje koffie, want dat kan je wel vergeten op zo'n tocht. Hier zijn we al blij als er ergens een bankje staat!
Zondag is om twee redenen een lastige dag. Er wordt hier veel gejaagd, vooral in het weekend. Als je dan door een bos moet en je ziet in het begin een aantal auto's staan, dan weet je genoeg. Bovendien hoor je ook het nodige geknal. Dat is dus best even spannend. Soms komen we enkele jagers tegen en vragen we altijd even of het gevaarlijk is. Non, is het standaard antwoord.
De tweede reden is dat de Fransen zondagmiddag altijd uitgebreid dineren, het gevolg is dat bijna alle restaurants zondagavond gesloten zijn. Dus soms is dat even een gezoek, maar uiteindelijk hebben we toch nog heel lekker gegeten, waaronder escargots (slakken).
Tonnerre is overigens een heel leuk stadje met een heel bijzondere bron die 61 meter diep en 360 meter lang is. Hij is nog langer/dieper maar verder heeft men nog niet durven gaan.
5 oktober: van Tonnerre naar Chablis, 20km.
Voor het eerst sinds lange tijd weer de regenkleding aangehad. Herten/reeën en everzwijnen gezien. Die laatsten stonden bij een soort voederplaats, een enkeling ging ervandoor maar de meesten bleven rustig staan dus konden we een mooie foto maken. Het regende en precies op de goede momenten kwamen we overdekte bankjes tegen dus konden we toch lekker eten/drinken. Heel bijzonder dat dit vandaag zo uitkwam.
Rond 14.00 uur waren we in Chablis, het vinden van een goed hotelletje is niet gelukt. Belachelijk duur en wat we gezien hebben zag er niet uit. Dus opnieuw in een pelgrimshuisje maar Hennie heeft het daar helemaal mee gehad dus dat viel niet mee!
6 oktober: van Chablis naar Auxerre, 25km.
Weinig bijzonderheden, eindelijk weer eens een mogelijkheid om te internetten. Vandaag prima weer.
Het is nog ongeveer 55 kilometer naar Vezelay en we merken dat de laatste loodjes zwaar worden. Het plan is om in drie dagen naar Vezelay te lopen, daar komen we dan vrijdag aan. Daar blijven we dan een of twee dagen, dan komen we naar huis. Want een klein beetje heimwee hebben we toch wel zo langzamerhand.
Groetjes aan iedereen en tot gauw!
Dan komt er een mannetje aanlopen met wat kreupelhout. Hij doet het hek van één van die huizen open, het duurt even alsof het hek met drie sloten is beveiligd. Hij doet eerst de luiken van de ramen open, het is een wonder dat die luiken nog blijven hangen. Blijkbaar is in ieder geval één scharnier nog in orde. Hij doet de deur open en loopt naar binnen.
Wij zijn sprakeloos, dat daar nog iemand woont! We hebben geen foto gemaakt...
De afgelopen dagen:
29 september: rustdag in Brienne le Chateau.
Op een plein staat een groot standbeeld van Sylvan Valee, strijdmakker van Napoleon en in Brienne geboren. Als we daar even op een bankje zitten, komt er een man naar ons toe die trots op dat standbeeld wijst en vertelt hoe belangrijk die man was.
30 september: van Brienne le Chateau naar La loge aux Chevres, 26km.
Niets te vertellen.
1 oktober: van La loge aux Chevres naar Bar-sur-Seine, 26km.
Na de Maas, de Aisne, de Marne en de Aube nu de Seine. De vijfde rivier die we tegenkomen. De Seine is hier nog lang niet zo breed als in Parijs.
In Villeneuve en Chene (ja, je komt nog eens ergens tijdens zo'n tocht) stopt er een auto met een ouder stel naast ons. De man vraagt waar we naar toe moeten. Toen we dat vertelden, zei hij dat we beter een andere weg konden nemen, die was korter dan de GR-route. Nu hadden wij ons voorgenomen om vandaag lekker simpel de route te volgen. Dus wij uitleggen dat een paar kilometers meer niet erg was. Hij begreep er niets van, probeerde ons nog een paar keer op andere gedachten te brengen maar tevergeefs. Bon courage, zei hij nog en reed hoofdschuddend verder.
Vervolgens lopen wij verkeerd (zo simpel is het blijkbaar niet) en komen alsnog uit op de weg die de man had geadviseerd. Precies op het punt waar de GR en de alternatieve route samenkomen, komen ze weer langsrijden. Nieuwsgierig? Toeval? Of wilden ze zeker weten dat we goed liepen? We hebben het niet gevraagd, wel nog even vriendelijk naar elkaar gezwaaid.
Bij Bourguignons hadden we ineens een hele steile afdaling waarbij we echt even onze stokken nodig hadden, voor het eerst na de Lesse. Je vraagt je dan af hoe dat is als het regent en spekglad is, volgens ons is het dan niet te doen en zal je terug moeten!
2 oktober: van Bar-sur-Seine naar Bragelogne, 26km.
Langs de Seine gelopen in plaats van de GR-route, scheelde veel klimwerk en tijd. Mooie afwisselende wandeling, wijnvelden, bos, akkers, stille dorpjes.
In bos hert gezien, 50 meter afstand. Aan het gewei te zien een jong mannetje. Als hij ons gezien/geroken heeft, was hij in ieder geval niet onder de indruk. Hij bleef rustig staan en liep ook rustig weg. Een prachtig gezicht.
Bragelogne is een gehucht met 280 inwoners, de bakker komt met de auto langs. Toch lekker gegeten en geslapen in een Chambre d'hote.
3 oktober: van Bragelogne naar Etourvy, 17km.
Een korte etappe in verband met de beperkte overnachtingsmogelijkheden. Overal staan appelbomen waar je zo heerlijke appels kan plukken. We maken daar goed gebruik van. Druiven kunnen we ook wel plukken, de druivenpluk is voorbij en ze hebben veel laten hangen omdat de oogst dit jaar overvloedig is en ook hier een quotumregeling geldt. In Etourvy slapen we in een soort dorpshuis, een zaal met zes bedden. Ziet er netjes uit.
4 oktober: van Etourvy naar Tonnerre, 19km.
Rond 10.00 uur in Melisey een vruchtenyoghurtje genomen tegenover een vervallen kerk. Weer eens wat anders dan een kopje koffie, want dat kan je wel vergeten op zo'n tocht. Hier zijn we al blij als er ergens een bankje staat!
Zondag is om twee redenen een lastige dag. Er wordt hier veel gejaagd, vooral in het weekend. Als je dan door een bos moet en je ziet in het begin een aantal auto's staan, dan weet je genoeg. Bovendien hoor je ook het nodige geknal. Dat is dus best even spannend. Soms komen we enkele jagers tegen en vragen we altijd even of het gevaarlijk is. Non, is het standaard antwoord.
De tweede reden is dat de Fransen zondagmiddag altijd uitgebreid dineren, het gevolg is dat bijna alle restaurants zondagavond gesloten zijn. Dus soms is dat even een gezoek, maar uiteindelijk hebben we toch nog heel lekker gegeten, waaronder escargots (slakken).
Tonnerre is overigens een heel leuk stadje met een heel bijzondere bron die 61 meter diep en 360 meter lang is. Hij is nog langer/dieper maar verder heeft men nog niet durven gaan.
5 oktober: van Tonnerre naar Chablis, 20km.
Voor het eerst sinds lange tijd weer de regenkleding aangehad. Herten/reeën en everzwijnen gezien. Die laatsten stonden bij een soort voederplaats, een enkeling ging ervandoor maar de meesten bleven rustig staan dus konden we een mooie foto maken. Het regende en precies op de goede momenten kwamen we overdekte bankjes tegen dus konden we toch lekker eten/drinken. Heel bijzonder dat dit vandaag zo uitkwam.
Rond 14.00 uur waren we in Chablis, het vinden van een goed hotelletje is niet gelukt. Belachelijk duur en wat we gezien hebben zag er niet uit. Dus opnieuw in een pelgrimshuisje maar Hennie heeft het daar helemaal mee gehad dus dat viel niet mee!
6 oktober: van Chablis naar Auxerre, 25km.
Weinig bijzonderheden, eindelijk weer eens een mogelijkheid om te internetten. Vandaag prima weer.
Het is nog ongeveer 55 kilometer naar Vezelay en we merken dat de laatste loodjes zwaar worden. Het plan is om in drie dagen naar Vezelay te lopen, daar komen we dan vrijdag aan. Daar blijven we dan een of twee dagen, dan komen we naar huis. Want een klein beetje heimwee hebben we toch wel zo langzamerhand.
Groetjes aan iedereen en tot gauw!
-
06 Oktober 2009 - 17:37
Ninja:
En……nog een lekker wijntje gedronken in Chablis? Nou jullie hebben een paar spannende dagen achter de rug zeg. Nog even tandjes bijten en jullie zijn weer veilig in H.H.Waard. Jullie mogen trots zijn op de pelgrimstocht die jullie hebben afgelegd.
Liefs van ons 2tjes. Nien
-
06 Oktober 2009 - 17:56
Harry:
Fantastisch wat jullie presteren in die paar dagen om zoveel kilometers te lopen het zou toch echt voor mij niets wezen. groeten en tot gauw dan,
Harry -
07 Oktober 2009 - 05:09
Tineke:
Weer van die prachtige verhalen, wat geweldig om dat allemaal mee te maken. Gelukkig is het weer tot heden meegevallen het is jullie blijkbaar van harte gegund. Ik kan me voorstellen dat jullie zo langzamerhand wel wat heimwee hebben ik zou dat al na een paar weken hebben. Dit weekend mooi feestje gehad met de jongens ruim 80 man was erg geslaagd en gezellig. Sven heeft een prachtige cijferlijst en we zijn uiteraard zeer trots op hem. Het was wel weer veel te laat geworden natuurlijk, hele weekend brak geweest.Veel succes de laatste dagen en geniet nog even van alles en tot gauw.
Groetjes van ons allen -
07 Oktober 2009 - 15:03
Ans En Gerard:
Hallo WAUMANS WANDELGANGERS,
Nou nog "even" de laatste loodjes en dan is dit deel gedaan. Vrijdag de schoenen los en genieten van het niet hoeven verplaatsen en even stil staan bij de vele gemaakte passen. Sterkte voor de laatste dagen en geniet samen van de rust en een goede thuisreis. -
07 Oktober 2009 - 19:38
Charles En El:
hallo fons en hen,
fantastisch hoor,het eind in zicht!we zijn zeer trots op jullie!
hier alles wel,we lopen af en toe ook een stukkie,zondag nog in vierhouten,maar wilde zwijnen ho maar!
We zijn blij dat jullie bijna terugkomen,een mooie eindsprint toegewenst, -
08 Oktober 2009 - 07:35
Piet En Adri:
Petje af, bewondering voor jullie doorzettings vervmogen. Volgende week weer heerlijk in je eigen stolpie en bed natuurlijk. Succes voor de laatste loodjes!
Piet/Adri
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
