Triacastela
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
03 Oktober 2013 | Spanje, Tríacastela
We hebben weer even de tijd om wat te vertellen over de laatste paar dagen.
Dinsdag 1/10: Trabadelo.
Carolina weet een goed en leuk restaurantje met een Nederlandse eigenaresse. We gaan daar met ons drieën eten, het is gezellig. Een hostal (3 kamers) en een klein restaurantje, heel knus. De eigenares, ze komt uit Rotterdam, heeft heerlijke gerechtjes gemaakt. Weer eens wat anders dan een pelgrimsmenu, we smullen. Ze doet dit helemaal alleen, 7 dagen per week open voor pelgrims, 9 maanden lang. In de maanden december, januari en februari is ze dicht, dan komt er niemand. Ze vertelt dat er mensen zijn die nu al geboekt hebben voor mei volgend jaar. Dat zijn dus pelgrims die hun hele tocht blijkbaar al hebben uitgestippeld! Ongelooflijk vinden we dat.
Woensdag 2/10: naar O Cebreiro, 19 km.
Na 7 uur begint pas het eerste gestommel, we zijn dus aan de late kant. We ontbijten in de bar beneden, niet veel bijzonders. Op TV zien we dat er vandaag veel regen wordt verwacht, daarom gaan de regenbroeken alvast aan. De eerste 10 kilometer lopen we langs een weg, daarna begint de klim naar O Cebreiro. In 8 kilometer moeten we ruim 600 meter klimmen, dat gaat af en toe best wel steil. En dan van die heerlijke paden, rotsachtige ondergrond bezaaid met losse keien. Hard werken!
Rond 12 uur zijn we bijna halverwege en kunnen we even lunchen, die pauze komt als geroepen. We klimmen verder, mooie uitzichten. Ondertussen is het nog steeds droog gebleven, af en toe een druppeltje. We hebben weer mazzel, de regenbroeken gaan uit.
Rond half 2 passeren we de provinciegrens, we zijn nu in Galicië. Als we rond 2 uur in O Cebreiro zijn besluiten we hier te blijven slapen. In de refugio municipal is plaats voor 100 man, we slapen in een zaal met 28 stapelbedden, dus 56 man/vrouw. Caroline zien we hier ook weer, die heeft de laatste 6 kilometer een taxi genomen.
We gaan vroeg eten en liggen op tijd in bed, we zijn moe.
Donderdag 3/10: naar Triacastela, 21 km.
De eerste lichtjes gaan aan, het gestommel begint. Ik kijk op m'n telefoontje, het is 5 voor 6. Wel erg vroeg, we blijven nog even liggen. Er beginnen steeds meer mensen te rommelen, lekker rustig liggen is er niet meer bij. Om ons heen staan en lopen mensen. Het is half 7, we gaan er ook maar uit. De stapelbedden zijn laag, als je onder slaapt kan je niet rechtop zitten. Daar kom ik meteen achter, ik stoot voor de eerste keer m'n hoofd. Ik zit aan de zijkant van het bed, doe m'n sandalen aan en ga rechtop zitten. Au, dat is dus de 2e keer in korte tijd. Ik ga naar het toilet; bezet. Beneden zijn doucheruimtes met toiletten, dan maar daar naar toe. Het licht doet het niet, stikdonker. Er is wel een toilet beschikbaar dus dat is een geluk. Ik ga weer naar boven, kan niet bij m'n bed komen omdat iemand druk in de weer is met zijn rugtas. Ik wacht, kan er uiteindelijk toch door. Ik begin ook m'n spullen in te pakken. Gisteravond heb ik al zoveel mogelijk ingepakt, dat gaat er eerst weer uit want alle slaapspullen moeten onderin. Ieder heeft zo zijn indeling van de rugtas. Al doende stoot ik voor de derde keer mijn hoofd. Rond half 8 stappen we op, we gaan weer lekker wandelen.
We gaan eerst ontbijten in een barretje, het is nog veel te donker om te gaan lopen. We zijn niet de enigen in die bar, de barmevrouw is alleen en heeft het razend druk. Als we even na 8 uur weg willen, regent het. De regenkleding gaat aan, inclusief de plastic zakjes over de schoenen. Geen gezicht, je ziet er niemand mee lopen (wel naar kijken) maar het houdt de schoenen aardig droog. Als we zo goed voorbereid zijn op regen, blijft het meestal droog! En ja hoor, als we naar buiten gaan is het droog en dat blijft het ook vrijwel de hele dag.
Het stormt wel enorm. We lopen op een mooi pad, omlaag en weer omhoog. Soms waaien we bijna van het pad, zo hard is de wind. Tegen 10 uur zijn we op het hoogste punt voor vandaag, de Alto de Poio, 1400 meter. Daar is een bar en drinken we even koffie. We spreken een Frans stel, ze komen uit Orleans en zijn in StJPdP begonnen zoals de meesten. Ik vraag of ze nog even in Santiago blijven. Nee hoor, ze gaan zo snel mogelijk naar huis. Ze zijn het een beetje zat, het heeft lang genoeg geduurd. Eigenlijk speelt dat bij ons ook wel, we krijgen zin om weer naar huis te gaan.
Als we binnen zitten, regent het. Het is droog als we weer verder gaan. Maar wat een wind zo hoog in de bergen. De natuur is prachtig, de uitzichten geweldig. Tegen 2 uur zijn we in Triacastela, we slapen weer in een herberg. Deze keer hebben we zowaar een 2-persoonskamer, lekker luxe. Het is hier (nog) vrij rustig, er zijn ook heel wat herbergen in dit dorp. Ik praat nog even met een jongen uit Roemenië, die is in Pamplona begonnen en heeft hier net even wat eten zitten bereiden. Ondertussen baalt Hennie als een stekker. Net als ze de was heeft gedaan, begint het hard te regenen. Dus is het de vraag of dat wel droog wordt vandaag.
Tot zover het laatste nieuws van ons. We hebben nog ongeveer 130 kilometer te gaan, we gaan uit van 6 dagen. Dat betekent dat we volgende week woensdag in Santiago kunnen aankomen. We willen daar in ieder geval een dag blijven. Hopelijk kunnen we dan vrijdag terugvliegen naar Amsterdam.
Groetjes,
Hennie en Fons.
Dinsdag 1/10: Trabadelo.
Carolina weet een goed en leuk restaurantje met een Nederlandse eigenaresse. We gaan daar met ons drieën eten, het is gezellig. Een hostal (3 kamers) en een klein restaurantje, heel knus. De eigenares, ze komt uit Rotterdam, heeft heerlijke gerechtjes gemaakt. Weer eens wat anders dan een pelgrimsmenu, we smullen. Ze doet dit helemaal alleen, 7 dagen per week open voor pelgrims, 9 maanden lang. In de maanden december, januari en februari is ze dicht, dan komt er niemand. Ze vertelt dat er mensen zijn die nu al geboekt hebben voor mei volgend jaar. Dat zijn dus pelgrims die hun hele tocht blijkbaar al hebben uitgestippeld! Ongelooflijk vinden we dat.
Woensdag 2/10: naar O Cebreiro, 19 km.
Na 7 uur begint pas het eerste gestommel, we zijn dus aan de late kant. We ontbijten in de bar beneden, niet veel bijzonders. Op TV zien we dat er vandaag veel regen wordt verwacht, daarom gaan de regenbroeken alvast aan. De eerste 10 kilometer lopen we langs een weg, daarna begint de klim naar O Cebreiro. In 8 kilometer moeten we ruim 600 meter klimmen, dat gaat af en toe best wel steil. En dan van die heerlijke paden, rotsachtige ondergrond bezaaid met losse keien. Hard werken!
Rond 12 uur zijn we bijna halverwege en kunnen we even lunchen, die pauze komt als geroepen. We klimmen verder, mooie uitzichten. Ondertussen is het nog steeds droog gebleven, af en toe een druppeltje. We hebben weer mazzel, de regenbroeken gaan uit.
Rond half 2 passeren we de provinciegrens, we zijn nu in Galicië. Als we rond 2 uur in O Cebreiro zijn besluiten we hier te blijven slapen. In de refugio municipal is plaats voor 100 man, we slapen in een zaal met 28 stapelbedden, dus 56 man/vrouw. Caroline zien we hier ook weer, die heeft de laatste 6 kilometer een taxi genomen.
We gaan vroeg eten en liggen op tijd in bed, we zijn moe.
Donderdag 3/10: naar Triacastela, 21 km.
De eerste lichtjes gaan aan, het gestommel begint. Ik kijk op m'n telefoontje, het is 5 voor 6. Wel erg vroeg, we blijven nog even liggen. Er beginnen steeds meer mensen te rommelen, lekker rustig liggen is er niet meer bij. Om ons heen staan en lopen mensen. Het is half 7, we gaan er ook maar uit. De stapelbedden zijn laag, als je onder slaapt kan je niet rechtop zitten. Daar kom ik meteen achter, ik stoot voor de eerste keer m'n hoofd. Ik zit aan de zijkant van het bed, doe m'n sandalen aan en ga rechtop zitten. Au, dat is dus de 2e keer in korte tijd. Ik ga naar het toilet; bezet. Beneden zijn doucheruimtes met toiletten, dan maar daar naar toe. Het licht doet het niet, stikdonker. Er is wel een toilet beschikbaar dus dat is een geluk. Ik ga weer naar boven, kan niet bij m'n bed komen omdat iemand druk in de weer is met zijn rugtas. Ik wacht, kan er uiteindelijk toch door. Ik begin ook m'n spullen in te pakken. Gisteravond heb ik al zoveel mogelijk ingepakt, dat gaat er eerst weer uit want alle slaapspullen moeten onderin. Ieder heeft zo zijn indeling van de rugtas. Al doende stoot ik voor de derde keer mijn hoofd. Rond half 8 stappen we op, we gaan weer lekker wandelen.
We gaan eerst ontbijten in een barretje, het is nog veel te donker om te gaan lopen. We zijn niet de enigen in die bar, de barmevrouw is alleen en heeft het razend druk. Als we even na 8 uur weg willen, regent het. De regenkleding gaat aan, inclusief de plastic zakjes over de schoenen. Geen gezicht, je ziet er niemand mee lopen (wel naar kijken) maar het houdt de schoenen aardig droog. Als we zo goed voorbereid zijn op regen, blijft het meestal droog! En ja hoor, als we naar buiten gaan is het droog en dat blijft het ook vrijwel de hele dag.
Het stormt wel enorm. We lopen op een mooi pad, omlaag en weer omhoog. Soms waaien we bijna van het pad, zo hard is de wind. Tegen 10 uur zijn we op het hoogste punt voor vandaag, de Alto de Poio, 1400 meter. Daar is een bar en drinken we even koffie. We spreken een Frans stel, ze komen uit Orleans en zijn in StJPdP begonnen zoals de meesten. Ik vraag of ze nog even in Santiago blijven. Nee hoor, ze gaan zo snel mogelijk naar huis. Ze zijn het een beetje zat, het heeft lang genoeg geduurd. Eigenlijk speelt dat bij ons ook wel, we krijgen zin om weer naar huis te gaan.
Als we binnen zitten, regent het. Het is droog als we weer verder gaan. Maar wat een wind zo hoog in de bergen. De natuur is prachtig, de uitzichten geweldig. Tegen 2 uur zijn we in Triacastela, we slapen weer in een herberg. Deze keer hebben we zowaar een 2-persoonskamer, lekker luxe. Het is hier (nog) vrij rustig, er zijn ook heel wat herbergen in dit dorp. Ik praat nog even met een jongen uit Roemenië, die is in Pamplona begonnen en heeft hier net even wat eten zitten bereiden. Ondertussen baalt Hennie als een stekker. Net als ze de was heeft gedaan, begint het hard te regenen. Dus is het de vraag of dat wel droog wordt vandaag.
Tot zover het laatste nieuws van ons. We hebben nog ongeveer 130 kilometer te gaan, we gaan uit van 6 dagen. Dat betekent dat we volgende week woensdag in Santiago kunnen aankomen. We willen daar in ieder geval een dag blijven. Hopelijk kunnen we dan vrijdag terugvliegen naar Amsterdam.
Groetjes,
Hennie en Fons.
-
03 Oktober 2013 - 16:54
Hans En Janny:
Jullie treffen het niet het laatste stuk maar volgens het weerbericht wordt het beter. Nog even de tanden op elkaar. Het eindpunt komt in zicht.
Gr. Hans en Janny -
03 Oktober 2013 - 17:03
Frans En Tineke:
Hallo fons en hennie jullie schieten aardig op nog een week, hopen dat jullie weinig regen krijgen,
Wat een gedoe met dat stapelbed maar je hoofd heeft gelukkig geen beschadiging, wel zwaar de laatste loodjes,(is je schoen gerepareerd)?
Hhel veel wandelplezier samen,
Met veel groetjes tineke en frans. -
03 Oktober 2013 - 20:35
Anita En Rene Br.:
Met veel plezier volgen we jullie verslagen. 't ja, het is aftellen nu. Geeft dat niet een nieuwe extra dimensie voor de laatste week? Heel veel plezier deze laatste, en zo wij voor jullie wensen, lichte loodjes.
Rene en Anita -
03 Oktober 2013 - 22:01
Anskempers:
Wat zijn jullie kanjers en wat genieten jullie van deze reis ondanks alle blaren .
Het eind is inzicht maar jullie mogen heel trots zijn op je zelf .Maak er nog een mooie week .
En een goede reis terug naar H.H.W.
Lieve groetjes Ans en Gerard. -
03 Oktober 2013 - 22:48
Ninja:
Het wordt spannend, nog even tandjes bijten. Wat zullen jullie een overweldigend fijn gevoel hebben als jullie het eind van de wandeling hebben bereikt. Liefs van ons twee, Nien -
03 Oktober 2013 - 23:23
Charles En Ell:
Hallo lieve mensen,
Even een verzoekje: Zouden jullie nog een klein ommetje van een paar dagen kunnen maken vooor ons allemaal?
Er wordt namelijk zo genoten van de verslagen dat we er bijna niet meer van buiten kunnen!
En zoals die ene mijnheer al schreef,het is de Camino, niet de aankomst!
We wensen jullie een behouden laatste week en een goede reis huiswaarts.
(ps er zijn ook veel pelgrims die nog even doorlopen naar Finisterre)
groeten Charles en Ell
-
04 Oktober 2013 - 10:09
Harmienne Prosee En Hr Steeman:
Hallo, fons en hennie. Even een berichtje vanuit alkmaar,we zijn vanmorgen naar de rechtbank geweest ivm uitspraak rechtszaak en we hebben goed nieuws, hr krijgt zijn geld terug!!! Dus Fons dankzij jou . Vr gr harmienne en hr steeman -
04 Oktober 2013 - 16:00
HENK:
Hoi Stoer Stel,
Het gaat nog steeds goed .Hou nou VOL he.
Ik kan me wel indenken dat vooral Hennie er een beetje de balen van krijgt. Maar Hennie ik duim voor je hoor
Nog een prettige dagen voor jullie allebei .
GR.HENK
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
