Palas de Rei
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
06 Oktober 2013 | Spanje, Palas de Rey
We hebben even de tijd en hier staat een computer, dus meteen maar weer even bijwerken. Dat hebben we gisteren tenslotte beloofd.
Zaterdag 5/10: Portomarin.
We drinken even wat op een terras. Warner (Mainn, Duitsland) komt even bij ons zitten. Hij sliep gisteren bij ons op de kamer, vandaag hebben we hem onderweg ook al gesproken. Hij is in Arles gestart, is dus al ruim 2 maanden onderweg. Geen mobieltje mee, helemaal van de wereld. Z'n vrouw werkt nog en hij vindt het geweldig dat hij dit kan doen. Hij wil nog door naar Finisterre en Murxia en neemt hier alle tijd voor.
Zondag 6/10: naar Palas de Rei, 26 km.
Om kwart voor 8 gaan we op pad, het is nog donker. We lopen heel snel in een bos, nog donkerder. Maar het wordt gelukkig gauw licht. Heel snel lopen we langs een weg, dan rechts en dan weer links. Ondertussen is het hartstikke mistig, weinig zicht voor automobilisten. Dus heel erg goed oppassen bij het oversteken.
Het blijft lang mistig maar uiteindelijk trekt het toch op en komt de zon tevoorschijn. We zien twee jonge vrouwen met rugzak (en schelp) voor ons lopen met een wandelwagen, kindje erin. Ze komen uit Duitsland en zijn 2 dagen geleden in Sarria begonnen. Het kindje is ruim 1 jaar. Ik vraag of het lukt met die wandelwagen. Het is wel zwaar, ze duwen de wandelwagen om de beurt en nemen veel pauzes zodat het kindje er ook af en toe uit kan. Ze slapen niet in herbergen, dat kan natuurlijk niet met zo'n kleintje. We zeggen dat we het erg knap vinden dat ze dit doen.
We lopen verder. We passeren drie vrouwen en horen dat ze Nederlands praten. Dat hebben we nog niet vaak gehoord hier. Ook zij zijn in Sarria begonnen en hebben 10 dagen de tijd om in Santiago te komen. Ze doen lekker rustig aan, niet meer dan 15 kilometer per dag. We zien een terras, het is tijd voor een korte pauze. Wel vlak langs een drukke weg maar dat moet dan maar.
We horen zowaar opnieuw Nederlands praten, het moet niet gekker worden. Net als ik even met haar praat, horen we ineens een hard getoeter. Hennie ziet dat er een Aziatisch vrouwtje de weg oversteekt en een auto hard remt en uitwijkt. De vrouw wordt door de spiegel van de auto geraakt aan haar arm. We lopen naar haar toe, ze ziet spierwit. Haar man staat verderop. De automobiliste komt aanrennen en pakt meteen de telefoon om te bellen. Het lijkt allemaal mee te vallen, alleen haar arm is bezeerd maar ze kan alles nog bewegen. Wat heeft ze een geluk gehad. Haar man neemt haar mee naar binnen. Wij gaan verder, nog onder de indruk wat we zojuist hebben meegemaakt. En we denken aan de vele monumentjes die we onderweg hebben gezien. Monumentjes die herinneren aan pelgrims die zijn overleden tijdens de Camino. Ook hier kan het dus van het ene op het andere moment gebeurd zijn.
Rond half 3 zijn we in Palas de Rei. In de herberg komen we Dawn weer tegen, die slaapt hier ook en is blij dat hij ons weer ziet. Als we gedoucht hebben en het wasje gedaan, drinken we wat op het terras hier bij de herberg. Samen met Dawn en een Canadees stel. Een vrouw uit Noorwegen vraagt hoe het gaat met mijn blaren. Haar man adviseerde ons in Samos over de behandeling van blaren, zij slapen hier ook. De drie Nederlandse vrouwen trouwens ook, dus er zitten hier aardig wat bekenden.
Bij de bar hangen zeker 20 Compostella´s, bewijzen dat je naar Santiago hebt gelopen of gefietst. De eigenaar van de herberg zegt dat die allemaal van familieleden zijn, hijzelf is naar Finisterre gelopen.
Inmiddels heeft Dawn een restaurant voor vanavond gevonden waar we gaan eten.
Tot zover het laatste nieuws, wie weet tot morgen. Foto´s plaatsen lukt hier niet, dat houden jullie nog tegoed.
Groetjes uit een nu weer heel zonnig Spanje,
Hennie en Fons.
Zaterdag 5/10: Portomarin.
We drinken even wat op een terras. Warner (Mainn, Duitsland) komt even bij ons zitten. Hij sliep gisteren bij ons op de kamer, vandaag hebben we hem onderweg ook al gesproken. Hij is in Arles gestart, is dus al ruim 2 maanden onderweg. Geen mobieltje mee, helemaal van de wereld. Z'n vrouw werkt nog en hij vindt het geweldig dat hij dit kan doen. Hij wil nog door naar Finisterre en Murxia en neemt hier alle tijd voor.
Zondag 6/10: naar Palas de Rei, 26 km.
Om kwart voor 8 gaan we op pad, het is nog donker. We lopen heel snel in een bos, nog donkerder. Maar het wordt gelukkig gauw licht. Heel snel lopen we langs een weg, dan rechts en dan weer links. Ondertussen is het hartstikke mistig, weinig zicht voor automobilisten. Dus heel erg goed oppassen bij het oversteken.
Het blijft lang mistig maar uiteindelijk trekt het toch op en komt de zon tevoorschijn. We zien twee jonge vrouwen met rugzak (en schelp) voor ons lopen met een wandelwagen, kindje erin. Ze komen uit Duitsland en zijn 2 dagen geleden in Sarria begonnen. Het kindje is ruim 1 jaar. Ik vraag of het lukt met die wandelwagen. Het is wel zwaar, ze duwen de wandelwagen om de beurt en nemen veel pauzes zodat het kindje er ook af en toe uit kan. Ze slapen niet in herbergen, dat kan natuurlijk niet met zo'n kleintje. We zeggen dat we het erg knap vinden dat ze dit doen.
We lopen verder. We passeren drie vrouwen en horen dat ze Nederlands praten. Dat hebben we nog niet vaak gehoord hier. Ook zij zijn in Sarria begonnen en hebben 10 dagen de tijd om in Santiago te komen. Ze doen lekker rustig aan, niet meer dan 15 kilometer per dag. We zien een terras, het is tijd voor een korte pauze. Wel vlak langs een drukke weg maar dat moet dan maar.
We horen zowaar opnieuw Nederlands praten, het moet niet gekker worden. Net als ik even met haar praat, horen we ineens een hard getoeter. Hennie ziet dat er een Aziatisch vrouwtje de weg oversteekt en een auto hard remt en uitwijkt. De vrouw wordt door de spiegel van de auto geraakt aan haar arm. We lopen naar haar toe, ze ziet spierwit. Haar man staat verderop. De automobiliste komt aanrennen en pakt meteen de telefoon om te bellen. Het lijkt allemaal mee te vallen, alleen haar arm is bezeerd maar ze kan alles nog bewegen. Wat heeft ze een geluk gehad. Haar man neemt haar mee naar binnen. Wij gaan verder, nog onder de indruk wat we zojuist hebben meegemaakt. En we denken aan de vele monumentjes die we onderweg hebben gezien. Monumentjes die herinneren aan pelgrims die zijn overleden tijdens de Camino. Ook hier kan het dus van het ene op het andere moment gebeurd zijn.
Rond half 3 zijn we in Palas de Rei. In de herberg komen we Dawn weer tegen, die slaapt hier ook en is blij dat hij ons weer ziet. Als we gedoucht hebben en het wasje gedaan, drinken we wat op het terras hier bij de herberg. Samen met Dawn en een Canadees stel. Een vrouw uit Noorwegen vraagt hoe het gaat met mijn blaren. Haar man adviseerde ons in Samos over de behandeling van blaren, zij slapen hier ook. De drie Nederlandse vrouwen trouwens ook, dus er zitten hier aardig wat bekenden.
Bij de bar hangen zeker 20 Compostella´s, bewijzen dat je naar Santiago hebt gelopen of gefietst. De eigenaar van de herberg zegt dat die allemaal van familieleden zijn, hijzelf is naar Finisterre gelopen.
Inmiddels heeft Dawn een restaurant voor vanavond gevonden waar we gaan eten.
Tot zover het laatste nieuws, wie weet tot morgen. Foto´s plaatsen lukt hier niet, dat houden jullie nog tegoed.
Groetjes uit een nu weer heel zonnig Spanje,
Hennie en Fons.
-
06 Oktober 2013 - 21:52
HENK:
Beste Hennie en Fons
Even een bericht uit Holland.
Wij hebben hier ook nog steeds prachtig weer.Vandaag zo'n 20 graden en in de zon nog meer .
Het is nu nog kermis in Eggebinne.
Gewelgig dus voor al hie kinderen die hier dan rondlopen of rennen
Zo en jullie zijn weer verder gaan lopen .Gaat het nu wat beter met je voeten Fons ?
Dat moet maar hoor ik je zeggen.Nou heel veel sterkte en kijk uit met oversteken hoor
HENK -
06 Oktober 2013 - 22:22
Charles En Ell:
Hallo lieve mensen,
We lezen het verslag van Palas de Rei op Zondagavond,en realiseren ons dat het nog maar 2 of 3 dagen duurt!
Geweldige prestatie,maar ook een prachtige ervaring die we hebben gedeeld door de verslagen en de moderne technologie.
34465 keer bekeken, VIERENDERTIGDUIZENDVIJFHONDERD keer!!!
Het schrijven zit blijkbaar in de familia.
Wat Jasques zegt is waar, jullie moeten op z´n minst de Mis in de Cathedraal meemaken,
kost een paar centen, maaar dan heb je ook wat!
Nogmaals goede finish en we zien elkaar binnenkort
groeten en un embrazo fuerte , Charles en Ell -
06 Oktober 2013 - 22:50
Cobi:
beste Hennie en Fons
Nog veel wandel plezier en geniet nog van de laatste dagen.
het zit er bijna op voor jullie wat hebben jullie veel gezien en mee gemaakt geweldig.
Groeten van Cobi Liset Gerard Ria Ilona Piet Joke Bea en Jacob. -
06 Oktober 2013 - 23:44
Hanneke Bentum:
Hallo Fons en Hennie, ik lees met veel plezier jullie verslagen en vind het een bijzondere prestatie! De komende dagen weer heel mooi weer. Geniet van het laatste stuk.
Saludos de sus compañeros de clase españoles! Hanneke -
07 Oktober 2013 - 07:06
Hans En Tineke:
Hallo Fons en Hennie,
Het laatste stukje van jullie mooie tocht is in zicht en wat een prachtige prestatie hebben jullie geleverd.
Wel heftig het verhaal van die vrouw die geschept wordt door een vrachtwagen passen jullie wel goed op en vooral uit kijken met oversteken want dat is wel even schrikken als je zoiets leest.
Geniet van jullie dagen en wat zal het een heerlijk gevoel en kicken zijn als jullie in santiago zijn.
Tevens een goeie terugreis naar nederland alvast toegewenst en we gaan elkaar weer snel zien.
Doe voorzichtig en tot gauw.
Hans en Tineke -
07 Oktober 2013 - 10:30
Tineke En Frans:
Hallo Fons en Hennie,
Zo zi je maar, een ongeluk zit in klein hoekje. Ook in Spanje zijn er dus kleine hoekjes.
Jullie moeten nog een paar dagen voordat je jullie einddoel hebt bereikt.
Geweldig, we leven met jullie mee.
Tineken en Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
