St-Jean-Pied-de-Port (3)
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
03 September 2013 | Frankrijk, Saint-Jean-Pied-de-Port
Meteen maar even het laatste nieuws, dan zijn we weer helemaal bij. We hebben tenslotte vandaag alle tijd.
Dinsdag 3/9: St-Jean-Pied-de-Port.
We slapen met 8 man/vrouw op de kamer. Het is bijna 7 uur, eerder mag men hier niet weg. Een goede regel, anders beginnen ze al om 4 uur met het inpakken van de rugtas. Toch is er eentje eerder vertrokken van de kamer. Later blijkt dat hij er beneden niet uit kon, de boel zat goed op slot!
Iedereen pakt de tas in, wij ook. Maar waarom eigenlijk? We zijn de enigen die niet op pad gaan maar weten ook nog niet of we vanavond hier kunnen slapen. Bovendien moet alles worden schoongemaakt, dus daarom alles in de rugtas.
Beneden horen we meteen dat we hier kunnen slapen vanavond, dat is fijn. Iedereen leeft met ons mee dat we niet weg kunnen, wat is zo'n tocht toch een aparte belevenis.
Rond half 9 is iedereen weg. Een Iers meisje, Geraldine, vraagt of ik een beetje Frans spreek en voor haar de herberg Orrison wil bellen. Ze heeft daar gereserveerd maar wil zeker weten dat dit goed gaat. Ze geeft haar nummer zodat ik haar later een berichtje kan sturen.
We gaan naar buiten, de eerste die we zien is Caroline. Ze is op zoek naar het Informatiebureau, die is tegenover onze gite. We halen de medicijnen en lopen naar het OT. En wie staan daar? Angelika en Renate, we reageren alle 4 blij en verrast. Zij hebben gisteren 30 kilometer gelopen en gaan vandaag richting Atlantische kust. We nemen opnieuw afscheid.
Ik bel aubergue Orrison met de vraag of we daar morgen kunnen slapen. Helaas, helemaal vol! Wat nu te doen? Nog een dag hier blijven zien we eigenlijk niet zo zitten en 28 kilometer over en door de Pyreneeën met volle bepakking ook niet. Er is nog 1 optie over, bagagevervoer. Dat hebben we gisteren van een Canadees vrouwtje gehoord, die had dat ook geregeld. En ja hoor, dat kan. Dus de rugtas van Fons gaat morgen met de auto, inclusief zoveel mogelijk spullen van Hennie. En wij gaan met zo min mogelijk bepakking de Pyreneeën over naar Roncesvalles.
Tot in Spanje,
Hennie en Fons.
Dinsdag 3/9: St-Jean-Pied-de-Port.
We slapen met 8 man/vrouw op de kamer. Het is bijna 7 uur, eerder mag men hier niet weg. Een goede regel, anders beginnen ze al om 4 uur met het inpakken van de rugtas. Toch is er eentje eerder vertrokken van de kamer. Later blijkt dat hij er beneden niet uit kon, de boel zat goed op slot!
Iedereen pakt de tas in, wij ook. Maar waarom eigenlijk? We zijn de enigen die niet op pad gaan maar weten ook nog niet of we vanavond hier kunnen slapen. Bovendien moet alles worden schoongemaakt, dus daarom alles in de rugtas.
Beneden horen we meteen dat we hier kunnen slapen vanavond, dat is fijn. Iedereen leeft met ons mee dat we niet weg kunnen, wat is zo'n tocht toch een aparte belevenis.
Rond half 9 is iedereen weg. Een Iers meisje, Geraldine, vraagt of ik een beetje Frans spreek en voor haar de herberg Orrison wil bellen. Ze heeft daar gereserveerd maar wil zeker weten dat dit goed gaat. Ze geeft haar nummer zodat ik haar later een berichtje kan sturen.
We gaan naar buiten, de eerste die we zien is Caroline. Ze is op zoek naar het Informatiebureau, die is tegenover onze gite. We halen de medicijnen en lopen naar het OT. En wie staan daar? Angelika en Renate, we reageren alle 4 blij en verrast. Zij hebben gisteren 30 kilometer gelopen en gaan vandaag richting Atlantische kust. We nemen opnieuw afscheid.
Ik bel aubergue Orrison met de vraag of we daar morgen kunnen slapen. Helaas, helemaal vol! Wat nu te doen? Nog een dag hier blijven zien we eigenlijk niet zo zitten en 28 kilometer over en door de Pyreneeën met volle bepakking ook niet. Er is nog 1 optie over, bagagevervoer. Dat hebben we gisteren van een Canadees vrouwtje gehoord, die had dat ook geregeld. En ja hoor, dat kan. Dus de rugtas van Fons gaat morgen met de auto, inclusief zoveel mogelijk spullen van Hennie. En wij gaan met zo min mogelijk bepakking de Pyreneeën over naar Roncesvalles.
Tot in Spanje,
Hennie en Fons.
-
03 September 2013 - 18:10
Frans En Tineke:
Hallo Fons en Hennie.
Jullie bericht is wat vrolijker dan de vorige.
Dat schept vertrouwen om de voettocht te voltooien.
We hopen dit uiteraard voor jullie, want geeft voldoening lijkt mij.
Veel succes en hoe vol.
Frans en Tineke -
03 September 2013 - 21:50
Ninja Mac Mootry:
Lieve Hennie en Fons,
Goh Fons, dat dit je moet overkomen na al die trainingen. Een paar dagen rusten is toch heerlijk man?!Probeer het positieve ervan in te zien. Kunnen jullie straks weer met "frisse moed" de wandeling voortzetten. We leven met jullie mee hoor!
Lieve groetjes van ons 2
Nien -
04 September 2013 - 08:27
Anneke:
Lieve ome Fons en tante Hennie,
hopelijk kunnen jullie snel weer op pad en zijn de paar dagen verplichte rust ook fijn.
Leuk hoor, om jullie verslagen te lezen en de foto's te bekijken.
Geniet van de kleine dingen. Misschien kijk je op een dag terug en ontdek je dat dat de grote dingen waren (heb ik gisteren gekregen van Rick, mooi hè?)
Vanuit een zonnig Heemskerk, vol kermis-plezier vanaf vandaag.
Veel liefs
Anneke -
04 September 2013 - 14:51
Alfons En Margriet:
Hoi Fons en Hennie,
Wat vervelend voor jullie, al in het begin van jullie tocht, problemen met de benen.
En daarmee moeten jullie het juist fiksen, he?
Kunnen jullie nu, na een paar dagen rust, weer verder? Hopelijk wel voor jullie.
Wij krijgen wel de indruk dat het drukker is, dit laatste stuk.
Fons, bijna jarig. Al vast van harte gefeliciteerd en nog vele GEZONDE jaren SAMEN!!!
Een hele goede tocht verder en we blijven jullie natuurlijk volgen.
Mooie foto's zitten erbij.
Veel plezier en wandel ze!
Alfons en Margriet -
04 September 2013 - 17:54
Ans En Gerard:
Hoi Hennie en Fons ,
Wat een mooie foto`s en wat maken jullie veel mee.
Hopelijk gaat het met jouw weer beter Fons we zullen het vast wel horen en bij deze vast gefeliciteerd met je verjaardag.Goede reis verder en we blijven jullie volgen.
Een lieve groet uit H.H.W Ans en Gerard. -
04 September 2013 - 22:22
Anneke Mays:
Gelukkig dat het nu weer goed gaat bij jullie. Leuk om jullie zo te volgen..Geniet lekker van alle mooie en bijzondere ervaringen .lieve groetjes Anneke Mays -
05 September 2013 - 14:57
Cora Van Gool:
Wat een pech mensen. Na zo,n training ik hoop dat je na de rust tijd en medicijnen beter gaat .hou de moed er in.leuke verslagen ik loop in mijn hoofd mee. Liefs groetjes cora -
05 September 2013 - 23:25
Francis En Bram:
Hallo Ome Fons en Tante Hen,
Wauw wat toch een mooie verhalen! dit zijn toch hele bijzondere belevenissen.
Jammer van Ome Fons zijn been maar gelukkig wordt daar weer een oplossing voor bedacht om toch weer verder te kunnen.
En...HELE MOOIE FOTO'S
Geniet er maar van wij lezen graag jullie belevenissen!
Lieve groeten Bram en Francis
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
