Caldas de Reis
Door: Fons
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
17 September 2015 | Spanje, Caldas de Reis
Zo, eindelijk een PC en ook wat tijd. Ik loop nogal wat achter en ga proberen dat een beetje in te halen, zie ook de aanvullingen bij vorige verslagen.
Woensdag 16/9: van Mos naar Pontevreda, 29 km.
John en ik ontbijten samen in de bar. Het is rond 8 uur als ik op pad ga, inmiddels is het weer gaan regenen. John moet zijn regenkleding nog aan doen. Ga alvast maar, zegt ie, ik zie je zo. In Redondela, het is inmiddels 2 uur verder, neem ik een koffie en een broodje. John heb ik nog steeds niet gezien, ook niet als ik een half uur later weer vertrek. Onderweg naar Arcade wordt het droog, de regenkleding kan uit. Ik kom de 4 Duitse meisjes, die ik de eerste dag heb gesproken, ook weer eens tegen.
Na Arcade spreek ik even een Braziliaanse jongen, hij loopt heel moeilijk met een stok, heeft last van z'n scheenbeen. Ik bied hem mijn 2 wandelstokken aan, maar daar wil hij niets van weten. Even verderop spreek ik dan zowaar nog een vrouw uit Brazilië.
Het is weer een mooie route, wel af en toe flink klimmen en dus ook weer dalen. De zon schijnt inmiddels volop, dat is wel lekker. In Pontevedra loop ik de herberg voorbij omdat ik in een nonnenklooster wil slapen. Dat lijkt me leuk en het boekje is er heel positief over. Maar dat valt toch wel tegen, het is weer een beetje vaag gedoe. Geen non te bekennen. De huismeester brengt me in het donker (waar hebben we dat eerder meegemaakt?) naar mijn eenpersoons kamer, lekker krap allemaal. Wel met eigen badkamertje, met de klemtoon op TJE. Nadat ik alles uitgepakt heb, ga ik even naar de WC. Dat had ik beter niet kunnen doen, als ik doortrek, volgt onmiddellijk een hele overstroming!
Al met al verhuis ik naar een andere kamer, aanzienlijk ruimer. Ook de badkamer, maar douchen in een bakje van 50 bij 50 centimeter met zo'n lekker douchegordijn om je heen, is niet echt geweldig.
In Pontevedra is veel te zien, dat doe ik dan ook. De pelgrimsherberg ligt ver buiten het centrum, ik zie dan ook weinig pelgrims. En de restaurants hier houden ook geen rekening met pelgrims, je kan hier zo'n beetje vanaf 9 uur eten. Met veel pijn en moeite lukt het me rond half 9 om wat te vinden.
Ik slaap wel heerlijk, dat is dan weer een voordeel ten opzichte van een pelgrimsherberg.
Donderdag 17/9: van Pontevedra naar Caldas de Reis, 21 km.
Om 8 uur is het ontbijt, er zijn nog 3 (Duitse) pelgrims die hier hebben geslapen. Rond half 9 ga ik op pad. Ik zie wel pelgrims maar eigenlijk geen bekenden. Behalve de 2 Portugese vrouwen die ik eerder heb gesproken. Een Australische vrouw loopt vanaf Lissabon, tot Porto met een groep en vanaf Porto in haar eentje. Dat laatste bevalt haar prima. Het is droog, de zon komt af en toe tevoorschijn. Tegen 12 uur toch ineens een regenbui, ik kan net een beetje schuilen onder wat bomen en wacht het even af. Wat verderop loopt een oude man met een kruiwagen waarop 2 tonnetjes met druiven. Voor witte wijn, zo zegt hij, en geeft me 2 trosjes druiven. Frances, zo zegt ie. Ze smaken lekker zoet. Rond half 2 ben ik in Caldas de Reis en besluit hier te blijven, ook omdat het net weer begint te regenen en omdat ik hoop hier even te kunnen internetten. En dat laatste lukt zowaar een keer.
Na de gebruikelijke handelingen (douchen, wasje) bel ik Hennie even, dat doe ik dagelijks. Als ik ophang, loop ik naar het Internet-cafë. En dan zie ik ineens 2 bekenden lopen, Ineke Glorie en Magda. Ineke is blind. Samen hebben ze al eerder de camino gelopen, ze waren ook te zien in een documentaire op TV. Ineke is een zus van Bert Glorie die ik ken van het Genootschap Sint Jacob. Ze zijn op zoek naar hun hostal, ik heb net een plattegrondje van Caldas bij me en kan hun de weg wijzen.
Zo, ik ben weer helemaal bij en stop ermee. Foto's komen wellicht een andere keer. Het is nog ongeveer 40 kilometer naar Santiago, daar hoop ik zaterdag aan te komen.
Groetjes uit een zonnig/bewolkt Galicië.
Woensdag 16/9: van Mos naar Pontevreda, 29 km.
John en ik ontbijten samen in de bar. Het is rond 8 uur als ik op pad ga, inmiddels is het weer gaan regenen. John moet zijn regenkleding nog aan doen. Ga alvast maar, zegt ie, ik zie je zo. In Redondela, het is inmiddels 2 uur verder, neem ik een koffie en een broodje. John heb ik nog steeds niet gezien, ook niet als ik een half uur later weer vertrek. Onderweg naar Arcade wordt het droog, de regenkleding kan uit. Ik kom de 4 Duitse meisjes, die ik de eerste dag heb gesproken, ook weer eens tegen.
Na Arcade spreek ik even een Braziliaanse jongen, hij loopt heel moeilijk met een stok, heeft last van z'n scheenbeen. Ik bied hem mijn 2 wandelstokken aan, maar daar wil hij niets van weten. Even verderop spreek ik dan zowaar nog een vrouw uit Brazilië.
Het is weer een mooie route, wel af en toe flink klimmen en dus ook weer dalen. De zon schijnt inmiddels volop, dat is wel lekker. In Pontevedra loop ik de herberg voorbij omdat ik in een nonnenklooster wil slapen. Dat lijkt me leuk en het boekje is er heel positief over. Maar dat valt toch wel tegen, het is weer een beetje vaag gedoe. Geen non te bekennen. De huismeester brengt me in het donker (waar hebben we dat eerder meegemaakt?) naar mijn eenpersoons kamer, lekker krap allemaal. Wel met eigen badkamertje, met de klemtoon op TJE. Nadat ik alles uitgepakt heb, ga ik even naar de WC. Dat had ik beter niet kunnen doen, als ik doortrek, volgt onmiddellijk een hele overstroming!
Al met al verhuis ik naar een andere kamer, aanzienlijk ruimer. Ook de badkamer, maar douchen in een bakje van 50 bij 50 centimeter met zo'n lekker douchegordijn om je heen, is niet echt geweldig.
In Pontevedra is veel te zien, dat doe ik dan ook. De pelgrimsherberg ligt ver buiten het centrum, ik zie dan ook weinig pelgrims. En de restaurants hier houden ook geen rekening met pelgrims, je kan hier zo'n beetje vanaf 9 uur eten. Met veel pijn en moeite lukt het me rond half 9 om wat te vinden.
Ik slaap wel heerlijk, dat is dan weer een voordeel ten opzichte van een pelgrimsherberg.
Donderdag 17/9: van Pontevedra naar Caldas de Reis, 21 km.
Om 8 uur is het ontbijt, er zijn nog 3 (Duitse) pelgrims die hier hebben geslapen. Rond half 9 ga ik op pad. Ik zie wel pelgrims maar eigenlijk geen bekenden. Behalve de 2 Portugese vrouwen die ik eerder heb gesproken. Een Australische vrouw loopt vanaf Lissabon, tot Porto met een groep en vanaf Porto in haar eentje. Dat laatste bevalt haar prima. Het is droog, de zon komt af en toe tevoorschijn. Tegen 12 uur toch ineens een regenbui, ik kan net een beetje schuilen onder wat bomen en wacht het even af. Wat verderop loopt een oude man met een kruiwagen waarop 2 tonnetjes met druiven. Voor witte wijn, zo zegt hij, en geeft me 2 trosjes druiven. Frances, zo zegt ie. Ze smaken lekker zoet. Rond half 2 ben ik in Caldas de Reis en besluit hier te blijven, ook omdat het net weer begint te regenen en omdat ik hoop hier even te kunnen internetten. En dat laatste lukt zowaar een keer.
Na de gebruikelijke handelingen (douchen, wasje) bel ik Hennie even, dat doe ik dagelijks. Als ik ophang, loop ik naar het Internet-cafë. En dan zie ik ineens 2 bekenden lopen, Ineke Glorie en Magda. Ineke is blind. Samen hebben ze al eerder de camino gelopen, ze waren ook te zien in een documentaire op TV. Ineke is een zus van Bert Glorie die ik ken van het Genootschap Sint Jacob. Ze zijn op zoek naar hun hostal, ik heb net een plattegrondje van Caldas bij me en kan hun de weg wijzen.
Zo, ik ben weer helemaal bij en stop ermee. Foto's komen wellicht een andere keer. Het is nog ongeveer 40 kilometer naar Santiago, daar hoop ik zaterdag aan te komen.
Groetjes uit een zonnig/bewolkt Galicië.
-
17 September 2015 - 19:22
Frans En Tineke:
Hallo Fons,
Wat een prachtig verhaal en wat een belevenissen maak je mee,
Maar wel gezellig dat je veel mensen weer tegenkomt
Die 2 bekenden in jou verslag herinneren wij ons nog van de documentaire,
Geweldig allemaal,
Het ga je goed en het weer wordt beter,
Groetjes Tineke en Frans. -
17 September 2015 - 21:10
Vronie:
Nog even en je hebt Santiago bereikt.
Buen Camino -
18 September 2015 - 12:21
Hans En Tineke:
Hoi Fons
Wat een prachtig verslag heb je weer en wat een bijzondere ontmoetingen.
Ik had Hennie gisteren gesproken en begreep dat het weer je niet mee zit dat is wel jammer.
We hadden het ook over het Verlies van de onderbroek en handdoek en moesten daar samen wel erg om lachen echt iets voor jou begreep ik van Hennie ze heeft je er nog voor gewaarschuwd want Hennie nam die zorg altijd op zich als jullie samen liepen.
Het is dus duidelijk anders om alleen te lopen maar zoals ik lees geniet je ondanks alles toch weer heel erg van je bijzondere trip. Geniet ervan en houd alles heel groetjes van ons. -
18 September 2015 - 13:19
Henk Diemeer:
Hallo Fons, wat een leuke verslagen. Jammer dat het zoveel regent maar zo'n internationaal gezelschap maakt weer een hoop goed. Lijkt me leuk om zoveel verschillende contacten op te doen. Het zijn natuurlijk ook nog gelijk gestemde. Als ik de weersvoorspellingen zo ziet wordt het een stuk beter voor je. Nog heel veel plezier en ik blijf je op de voet volgen. Groetjes Thea en Henk -
18 September 2015 - 15:50
HENK:
Hoi Fons
Ik sta versteld van je Je kent veel en herkent ook veel mensen.Prachtig.
Het weer is net als hier Veel regen maar ook af en toe een zonnige dag er tussendoor .
Wat een prachtig verslag nu weer . Geniet maar lekker door .
HENK -
19 September 2015 - 19:18
Piet En Dineke:
Hallo Fons
We horen aan je mooie verslag dat ook het pad van een pelgrim niet over rozen gaat. Prachtig om dat weer mee te maken al zal het met die regen niet altijd een onverdeeld genoegen zijn. Gelukkig wacht er dan een luxe hotel op het einde van de dag, maar ja dan ben je de meest elementaire dingen in het leven weer kwijt zoals daar zijn een schone onderbroek een frisse handdoek etc. Fijn dat het met de voeten goed gaat en we hopen dat je de rest van de tijd wat beter weer treft. Fijne voortzetting.
hartelijke groeten,
Piet en Dineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
