Terugblik
Door: Fons
Blijf op de hoogte en volg Hennie en Fons
05 Oktober 2015 | Nederland, Heerhugowaard
Inmiddels heb ik een aantal foto’s aan de verslagen toegevoegd. Het grote verslag uit Caldas de Reis heb ik in stukjes geknipt, dat maakt het wat overzichtelijker als ik het nog eens terug lees.
Nog even een korte terugblik op deze tocht die toch wel heel anders was dan onze vorige tochten. Enerzijds vooral omdat ik nu alleen was, anderzijds natuurlijk omdat het een andere route was.
Alleen op pad:
Ik ben blij dat ik dit ook een keer heb ervaren. Aan de ene kant is het heerlijk dat je helemaal je eigen ding kan doen en geen middenweg hoeft te zoeken. Ik voelde me ook vrijer in die zin dat ik elke dag rustig kon afwachten hoe het zou lopen, wat ik wilde bekijken, stoppen of juist doorlopen, waar ik zou slapen. Behalve in Porto en Santiago heb ik dan ook nergens gereserveerd. Ik heb genoten van die vrijheid.
Aan de andere kant miste ik ook iemand waarmee je iets kan delen, je blijft toch vaak alleen met je gevoelens. De contacten die je hebt zijn vaak vluchtig, je weet nooit of je elkaar nog eens ziet. En als je al de neiging hebt om je aan iemand te hechten, zoals ik met John had, zie je hem na een aantal dagen ineens niet meer. Daar kwam dan nog bij dat alles in een buitenlandse taal moest want Nederlanders kwam ik vrijwel niet tegen, dat vond ik toch wel erg vermoeiend.
Camino Portugues en Finisterre:
Deze route is veel minder druk dan de Camino Frances die we 2 jaar geleden hebben gelopen; dat maakt deze route ook veel meer ontspannen. Geen geren om een slaapplaats, altijd de rust dat er voldoende slaapgelegenheid was. Geen ...tig pelgrims voor en achter je, hooguit enkelen. Wel miste ik op deze route een historisch gevoel, iets wat ik op de Camino Frances wel had. Natuurlijk, ook hier kom je oude kerken tegen maar toch minder pelgrimsgeschiedenis. Het is een mooie wandelroute, zeker die naar Finisterre. Maar het zijn vooral de mede-pelgrims, de rust en aparte sfeer die op zo'n camino heerst, die het een bijzondere tocht maken.
Heb ik nog wat geleerd?
Jazeker! Loslaten is heel belangrijk, dat heb ik wel gemerkt. Toen ik John kwijt was, had ik het daar moeilijk mee. Om de een of andere reden had ik de neiging om naar hem op zoek te gaan, ik bleef daar een beetje in hangen en stond daardoor niet open voor contacten met anderen. Juist omdat je alleen bent, ben je daar dan veel mee bezig. Met z’n tweeën heb je daar niet zoveel last van. Maar het mooie is dan dat je dat helemaal zelf moet oplossen. Loslaten bleek de oplossing, dat gaf weer ruimte voor contacten met anderen. En daardoor weer nieuwe en mooie ontmoetingen.
Dat is dus iets om mee te nemen, zo heb ik bedacht. Als ik dat vaker in praktijk kan brengen, heeft deze tocht mij heel veel opgeleverd.
Zo, dit is dan het laatste verslag. Allemaal bedankt voor de belangstelling en warme reacties in welke vorm dan ook.
Groetjes, Fons.
Nog even een korte terugblik op deze tocht die toch wel heel anders was dan onze vorige tochten. Enerzijds vooral omdat ik nu alleen was, anderzijds natuurlijk omdat het een andere route was.
Alleen op pad:
Ik ben blij dat ik dit ook een keer heb ervaren. Aan de ene kant is het heerlijk dat je helemaal je eigen ding kan doen en geen middenweg hoeft te zoeken. Ik voelde me ook vrijer in die zin dat ik elke dag rustig kon afwachten hoe het zou lopen, wat ik wilde bekijken, stoppen of juist doorlopen, waar ik zou slapen. Behalve in Porto en Santiago heb ik dan ook nergens gereserveerd. Ik heb genoten van die vrijheid.
Aan de andere kant miste ik ook iemand waarmee je iets kan delen, je blijft toch vaak alleen met je gevoelens. De contacten die je hebt zijn vaak vluchtig, je weet nooit of je elkaar nog eens ziet. En als je al de neiging hebt om je aan iemand te hechten, zoals ik met John had, zie je hem na een aantal dagen ineens niet meer. Daar kwam dan nog bij dat alles in een buitenlandse taal moest want Nederlanders kwam ik vrijwel niet tegen, dat vond ik toch wel erg vermoeiend.
Camino Portugues en Finisterre:
Deze route is veel minder druk dan de Camino Frances die we 2 jaar geleden hebben gelopen; dat maakt deze route ook veel meer ontspannen. Geen geren om een slaapplaats, altijd de rust dat er voldoende slaapgelegenheid was. Geen ...tig pelgrims voor en achter je, hooguit enkelen. Wel miste ik op deze route een historisch gevoel, iets wat ik op de Camino Frances wel had. Natuurlijk, ook hier kom je oude kerken tegen maar toch minder pelgrimsgeschiedenis. Het is een mooie wandelroute, zeker die naar Finisterre. Maar het zijn vooral de mede-pelgrims, de rust en aparte sfeer die op zo'n camino heerst, die het een bijzondere tocht maken.
Heb ik nog wat geleerd?
Jazeker! Loslaten is heel belangrijk, dat heb ik wel gemerkt. Toen ik John kwijt was, had ik het daar moeilijk mee. Om de een of andere reden had ik de neiging om naar hem op zoek te gaan, ik bleef daar een beetje in hangen en stond daardoor niet open voor contacten met anderen. Juist omdat je alleen bent, ben je daar dan veel mee bezig. Met z’n tweeën heb je daar niet zoveel last van. Maar het mooie is dan dat je dat helemaal zelf moet oplossen. Loslaten bleek de oplossing, dat gaf weer ruimte voor contacten met anderen. En daardoor weer nieuwe en mooie ontmoetingen.
Dat is dus iets om mee te nemen, zo heb ik bedacht. Als ik dat vaker in praktijk kan brengen, heeft deze tocht mij heel veel opgeleverd.
Zo, dit is dan het laatste verslag. Allemaal bedankt voor de belangstelling en warme reacties in welke vorm dan ook.
Groetjes, Fons.
-
06 Oktober 2015 - 16:28
Pieter Groen:
Dag Fons, dat heb je weer mooi geflikt. Ben wel jaloers op je. Dat zal mij nooit meer lukken met mijn CIAP. Zo te lezen heb je weer heel wat meegemaakt en veel mensen ontmoet.
Volgende keer maar en extra rugzak met tijd meenemen. Op je handen leren lopen is misschien ook een optie, voor het geval je voeten het even niet meer zo goed doen.
De oplevering van mijn appartement is al twee keer uitgesteld. Het schijnt nu eind november toch te gaan gebeuren.
Fons, groeten aan Hennie en kom even lekker bij.
Pieter -
13 Oktober 2015 - 10:23
Jacques:
Leuk om al die plaatjes van je trip te zien. Geven een goede indruk van je tocht. Je krijgt er zo weer zin in. -
13 Oktober 2015 - 17:47
Erick Jongmans:
Het avontuur nu alleen op pad lijkt mij zo als je jouw ervaring hebt verwoord best interessant.
je hebt ervaring nu met alleen op pad.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je het met een maatje leuker zou kunnen vinden.
Maar ja. een ervaring rijker...
Groetjes Erick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
